Anastazjusz I: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
błędny link
poprawa linków, lit.
Linia 19:
W początkach panowania Anastazjusz musiał walczyć<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Praca zbiorowa|imię= |autor link= |inni= |tytuł= Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów - Merowingowie|wydanie= |tom= 15|wydawca= Polskie Media Amer.Com|miejsce= Poznań|data= |rok= 2006|isbn= 83-7425-025-9|strony= 107}}</ref> z Longinem, bratem Zenona i jego zwolennikami, głównie wywodzącymi się z [[Anatolia|małoazjatyckiego]] plemienia [[Izauryjczycy|Izauryjczyków]]. Ostatecznie oddziały prawowitego władcy pokonały buntowników w bitwie pod [[Kütahya|Cotyaeum]] w 496 r., ale mimo to walki w Azji Mniejszej trwały jeszcze jakiś czas, zwłaszcza w górach [[Taurus (góry w Turcji)|Taurus]], gdzie schronili się przegrani.
 
Palącą kwestią początków panowania tego cesarza stało się rozwiązanie problemów [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]]. Od upadku [[Cesarstwo zachodniorzymskie|cesarstwa zachodniorzymskiego]] [[Italia (kraina historyczna)|Italia]] pogrążona była w chaosie. W Rzymie władał wódz germański z plemienia [[Herulowie|Herulów]] [[Odoaker]], który w [[476]]&nbsp;r. obalił ostatniego cesarza [[Romulus Augustulus|Romulusa Augustulusa]], a insygnia imperialne odesłał do [[Konstantynopol]]a. Tymczasem do Italii zbliżała się kolejna fala germańskich najeźdźców – [[Ostrogoci|Ostrogotów]] pod wodzą ich króla [[Teodoryk Wielki|Teodoryka]], zwanego później Wielkim z rodu [[Amalowie|Amalów]]. Zamiarem tego najwybitniejszego z ówczesnych władców było stworzenie silnego państwa. W [[493]] zdobył Rzym, a następnie zabił Odoakra i ogłosił się królem Italii. Bezradny wobec trudności w polityce wewnętrznej Anastazjusz w [[497]] roku uznał władzę [[Teodoryk Wielki|Teodoryka Wielkiego]] w Italii jako (formalnie) cesarskiego namiestnika, zwracając insygnia. Ostrogoci wspierali wojska cesarskie w walkach z koczowniczymi plemionami Unogodurów[[Utigurowie|Utigurów]] i Kotrigurów[[Kutigurowie|Kutigurów]].
 
W [[502]] r. wybuchła wojna Bizancjum z perskim imperium [[Sasanidzi|Sasanidów]]. Armia perska będąca stroną atakującą, zdobyła kilka twierdz bizantyjskich m.in. [[Teodosipolis]] i [[Diyarbakır|Amidę]]. Jednakże wodzom Anastazjusza udało się opanować groźną sytuację i po kilku latach bezowocnych walk w [[506]] r. podpisano pokój przywracający granice sprzed wojny.