Judy Holliday: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
m korekta linków |
||
Linia 24:
== Biografia ==
Urodziła się jako '''Judith Tuvim''' ("Tuvim" jest zbliżony fonetycznie z słowem z języka [[jidysz]] [''yontoyvim''], który oznacza "Wakacje" [ang. "Holiday"]) w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] jako jedyne dziecko Abe'a i Helen Tuvimów, [[Żydzi|żydowskich]] emigrantów z [[Rosja|Rosji]]. Uczęszczała do szkoły podstawowej PS 150 w Sunnyside w dzielnicy [[
Jej debiutem był epizod w filmie ''Too Much Johnson'' z [[1938]] roku. W tym samym czasie w show biznesie stawiała pierwsze kroki występując w sztuce ''The Revuers'' wystawianej w nocnym klubie; muzykę tworzył [[Leonard Bernstein]]. Sztuka wystawiana była aż do [[1944]] roku. Następnie Holliday debiutowała [[20 marca]] [[1945]] roku na [[Broadway (teatr)|Broadwayu]]
W [[1950]] roku [[Federal Bureau of Investigation|FBI]] wszczęło dochodzenie w sprawie Holliday, której zarzucano powiązania z [[Komunizm|komunistami]]. Holliday została wpisana na tzw. ''czarną listę Hollywood''.
W [[1954]] roku powróciła do grania w filmach. Wystąpiła m.in. w komediach ''It Should Happen to You'' i ''Phffft!'', gdzie Holliday partnerował [[Jack Lemmon]]. W [[1960]] roku występuje w filmie ''Telefony, telefony'', który jest filmową wersją musicalu ''Bells Are Ringing'' w którym grywała w [[1956]] roku i za którego otrzymała [[Nagroda Tony|nagrodę Tony]].
|