Późniejsza dynastia Tang: Różnice pomiędzy wersjami

Po upadku [[Dynastia Tang|Tang]] w 907 roku rozgorzał spór między jej sukcesorami - [[Późniejsza Dynastiadynastia Liang|Późniejszą dynastią Liang]], założoną przez [[Zhu Wen]]a i państwem Jin założonym przez [[Li Keyong]]a na terenie dzisiejszej prowincji [[Shanxi]]. Rywalizacja ta nie wygasła nawet po śmierci Li Keyonga. Jego syn [[Li Cunxu]] kontynuował poszerzanie granic Jin kosztem ziem późniejszej dynastii Liang. Zarówno Li Keyong jak i Li Cunxu byli Turkami Shatuo, koczownikami zamieszkującymi północny step. Pochodzenie ułatwiło im zawarcie sojuszu z innymi koczownikami, takimi jak [[Kitanowie]], co zwiększało przewagę Jin nad konkurentami i okazało się kluczem do sukcesu w ostatecznym zwycięstwie. Późniejsza dynastia Liang została pokonana przez Li Cunxu w roku 923. Władca Jin ogłosił wówczas restaurację dynastii Tang i przyjął tytuł cesarza. Jednym z symbolów restauracji, której dynastia założona przez Turków Shatuo zawdzięcza swoją nazwę, było przeniesienie stolicy do [[Luoyang]], które za czasów Dynastii Tang pełniło taką samą funkcję.