Biały śpiew: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie daty do szablonu fakt na podstawie http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bia%C5%82y%20%C5%9Bpiew&diff=prev&oldid=33575573
akapit 3, słowo "cząstki" zastąpiono słowem "chrząstki"
Linia 4:
Kładzie szczególny nacisk na [[natężenie dźwięku]] i przenikliwość. Przy nauce, podobnie jak przy [[śpiew klasyczny|śpiewie klasycznym]], dąży się do maksymalnego wykorzystania naturalnych rezonatorów ciała (z akcentem na rejestr nosowy i czołowy). Tzw. "jasność" i natężenie głosu jest tu nadrzędna względem starannej kontroli nad [[Barwa dźwięku|barwą]] i [[Artykulacja (muzyka)|artykulacją]]. Wynika to z ludowego charakteru techniki, nauczanej najczęściej amatorsko i odpowiadającej potrzebom wykonawstwa w sytuacjach typowych dla życia wsi (otwarte przestrzenie bądź zatłoczone i gwarne pomieszczenia).
 
{{fakt|data=2012-11|Jest w zasadzie wykorzystaniem techniki krzyku do wydobywania melodii. Powietrze wypychane powoli przez przeponę wydobywa się przez maksymalnie otwarte gardło. Wykorzystywane są wszelkie dostępne rezonatory, czyli cząstkichrząstki krtaniowe, niektóre kości oraz jamy powietrzne w obrębie głowy i gardła.
 
Śpiew biały jest typowy dla muzyki ludowej, nie jest kształcony w szkołach muzycznych, chociaż istnieją stowarzyszenia (często nieformalne) uczące białego śpiewu. Spotykamy go w muzyce [[folklor]]ystycznej wielu zakątków świata. Biały śpiew występował w Polsce, Ukrainie, Białorusi, Bułgarii. Obecnie można zaobserwować powrót do białego śpiewu, jako części muzyki folkowej, ale także jako spontanicznej formy ekspresji.}}