Torvaldo i Dorliska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Przenoszę linki interwiki (8) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1050791 |
m ort. |
||
Linia 20:
|source =
}}
'''Torvaldo i Dorliska''' ([[język włoski|wł.]] ''Torvaldo e Dorliska'') – [[opera semiseria]] w dwóch aktach
== Okoliczności powstania ==
Linia 62:
=== Akt I ===
W nocy poprzedzającej akcję książę d'Ordow stoczył potyczkę ze swym rywalem Torvaldem. Jest przekonany, że jego przeciwnik zginął, gdyż po jednym z ciosów padł bezwładnie na ziemię. Tymczasem strażnik zamkowy Giorgio oczekując na powrót swego pana, skarży się na swój los w służbie tyrana. Wracający d'Ordow prowadzi swoisty monolog w obecności Giorgia, ten bowiem nie do końca jest w stanie podążać za tokiem myśli księcia. Rozumie tylko, że nocna wyprawa jego pana miała związek z próbą uprowadzenia jakiejś kobiety. Tak jest w istocie. Ormondo, dowódca zamkowej gwardii, otrzymuje rozkazy odszukania ciała Torvalda i sprowadzenia pięknej Dorliski, książę w głębi duszy obawia się także o to, że dziewczyna mogła się udać na krakowski dwór i donieść o jego podłości. Dorliska jednak sama przychodzi do wrót zamczyska. Szuka ona bezpiecznego schronienia. Wita ją u wrót Carlotta, zaś Giorgio słysząc co się stało doskonale wie, jak powiązać fakty
Torvaldo, który istotnie upadł w walce, przewrócił się nie pchnięty śmiercionośnym ostrzem, lecz z uwagi
Dorliską targa rozpacz, nie pomagają nawet starania Carlotty, która próbuje ją pocieszać. Przygnieciona bólem pada omdlała i tak zastają ją Giorgio, d'Ordow i Torvaldo. Przytomność odzyskuje na chwilę, ale po przeczytaniu wiadomości od Torvalda znów omdlewa. Reaguje jednak na głos Torvalda. Książę również zdążł się zorientować w sytuacji, wzywa więc straże i rozkazuje uwięzić oponenta<ref name="Sca64"/>.
Linia 75:
== O operze ==
[[Plik:Pesaro-Gioacchino Rossini.jpg|thumb|200px|Gioacchino Rossini]]
Na niepowodzenie opery złożyły się kiepskie libretto i
Pomimo wad ''Torvaldo i Dorliska'' posiada niemało szczęśliwych pomysłów wykorzystanych w późniejszych operach. Nawet uwertura uważana przez Roncaglię za ''jedną z najbrzydszych, jeśli nie najbrzydszą'', posiada piękny drugi temat wykorzystany następnie w uwerturze do ''[[Kopciuszek (opera)|Kopciuszka]]''<ref name="San86"/>.
Linia 81:
Pomimo tych braków ''Torvaldo'' był wystawiany nie tylko we Włoszech, ale także w [[Berlin]]ie, [[Wiedeń|Wiedniu]], [[Lizbona|Lizbonie]], [[Praga|Pradze]], a nawet w meksykańskim [[Veracruz (Veracruz)|Veracruz]]. Debiutowała w nim w [[Paryż]]u w 1825 roku [[Maria Malibran]]<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko= Sandelewski |imię=Wiarosław |autor link= |tytuł= Rossini |strony=86-87}}</ref>.
„Torvaldo i Dorliska” należy do mniej znanych i rzadziej wystawianych oper Rossiniego. Opera ta jest, podobnie jak ''[[Sroka złodziejka]]'', klasyfikowana jako [[opera semiseria]], należąca do podgatunku, zwanego operą ratunku albo wyzwolenia (podobnie jak ''[[Fidelio]]'' [[Ludwig van Beethoven|Beethovena]])<ref name="Sca64"/>. ''Torvaldo'' jest kolejną po ''Zygmuncie'' operą Rossiniego rozgrywającą się w Polsce<ref name="San72">{{Cytuj książkę |nazwisko= Sandelewski |imię=Wiarosław |autor link= |tytuł= Rossini |strony=72}}</ref>. Mimo
{{Przypisy|2}}
|