Radif: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Tufor (dyskusja | edycje)
-szablon
m lit.
Linia 18:
Na rozwój i formę radifu wpływ miała religia [[islam]]u. Radif wykonywany był solo lub przez małe zespoły na dworach królewskich, w domach i ogrodach arystokracji, a także podczas spotkań [[Sufizm|bractw sufickich]]{{r|Garland882}}.
 
Podstawowym instrumentem do nauki radifu była czterostrunowa [[lutnia]] ''[[setar]]''{{r|Garland882}}. Radif nauczany był ze słuchu, bez zapisu nutowego, uczniowie uczyli się na pamięć{{r|Garland886}}. Nauczyciel lub starszy stażem uczeń grał lub śpiewał określoną frazę a uczniowie ja powtarzali{{r|Garland886}}. Uczniowie nie mogli występować przed publicznością bez pozwolenia nauczyciela{{r|Garland886}}.
 
W XX wieku irański muzykolog [[Ali-Naghi Waziri]] (1887–1979) opracował pierwszą nutową transkrypcję radifów [[Mirza Abdollah|Mirzy Abdollaha]] i Aghi Hosejn-Gholego{{r|rkac1}}. Wersja ta była pierwotnie uznawana za zaginioną, odnalazła się u ucznia Waziriego, [[Musa Marufi|Musy Marufiego]] (1889–1965), który opracował materiał mistrza, dodając krótsze radify [[Darwisz Chan|Darwisza Chana]] oraz zapisy [[Mahdi Gholi Hedajat|Mahdi Gholego Hedajata]]{{r|rkac2}}. Dzieło Marufiego zostało wydane przez irańskie Ministerstwo Kultury i Sztuki w 1963 roku{{r|rkac2}}.