Dmitrij Szczerbaczow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m WP:CHECK - eliminacja błędu #89 (brak spacji po przecinku w DEFAULTSORT); zmiany kosmetyczne |
||
Linia 37:
18 kwietnia złożył dymisję i wyjechał do swojego majątku, który otrzymał od króla Rumunii. W listopadzie 1918, po kapitulacji Niemiec przybył do [[Bukareszt]]u, gdzie rozpoczął rozmowy z przedstawicielem dowództwa francuskiego gen. dyw. Anri Bertlo. Na jednym ze spotkań został mu wręczony Krzyż Wielki Legii Honorowej. W czasie rozmów uzyskał zapewnienie przedstawiciela Francji o udzieleniu pomocy rosyjskiej białej armii. 30 grudnia 1918 przybył do [[Krasnodar|Jekatierinodaru]], gdzie został mianowany przedstawicielem wojskowym armii rosyjskiej przy Zjednoczonym Naczelnym Dowództwie wojsk interwencyjnych.
Na początku stycznia 1919 przez Serbię i Włochy dotarł do [[Paryż]]a. Utworzył przedstawicielstwo zaopatrujące białą armię w Rosji, próbował formować oddziały ochotnicze w Czechach i Serbii z żołnierzy będących w niewoli, w celu wzmocnienia [[Armia Ochotnicza (Rosja)|Armii Ochotniczej]]. W lutym 1919 admirał [[Aleksandr Kołczak]] zatwierdził go na tym stanowisku. W maju 1920 w związku z różnicą poglądów z gen. [[Piotr Wrangel|P. Wranglem]] dotyczących wspólnych działań wojennych z Polską przeciw Rosji Sowieckiej zastał zamieniony na tym stanowisku przez gen. [[Jewgienij
Wyjechał w 1920 do Nicei, gdzie żył za emeryturę przyznaną mu przez króla rumuńskiego. Po zakończeniu wojny domowej w Rosji aktywności antybolszewickiej nie przejawiał.
Linia 71:
* [http://www.grwar.ru/persons/persons.html?id=340 Informacje na grwar.ru (ros.)]
{{DEFAULTSORT:Szczerbaczow, Dmitrij}}
[[Kategoria:Absolwenci Mikołajewskiej Akademii Sztabu Generalnego]]
[[Kategoria:Generałowie Imperium Rosyjskiego]]
| |||