Filoteusz Kokkin: Różnice pomiędzy wersjami

Filoteusz urodził się około 1300 roku w [[Saloniki|Tesalonice]]. Kształcił się pod kierunkiem filologa i retora [[Tomasz Magister|Tomasza Magistra]]. Po ukończeniu nauki wstąpił do klasztoru na górze [[Synaj (góra)|Synaj]]. Od 1339 roku przebywał w [[Wielka Ławra|Wielkiej Ławrze]] na górze [[Athos|Atos]]. W 1340 roku wystąpił w obronie [[hezychazm]]u i nauki [[Grzegorz Palamas|Grzegorza Palamasa]]. W 1347 roku został metropolitą Heraklei, a w 1354 roku [[Cesarstwo Bizantyńskie|cesarz]][[Jan VI Kantakuzen]] wyznaczył go na stanowisko patriarchy Konstantynopola, w miejsce usuniętego [[Kalikst I (patriarcha Konstantynopola)|Kaliksta I]]. Po abdykacji Jana VI Kantakuzena w 1354 roku Filoteusz został zmuszony do rezygnacji, a następnie uwięziony pod zarzutem zdrady stanu względem dynastii [[Paleologowie|Paleologów]]. Uwolniony z więzienia w 1355 roku powrócił na stolicę w Heraklei. Zrehabilitowany przez [[Demetriusz Kydones|Demetriusza Kydonesa]], w 1364 roku ponownie objął urząd patriarchy. Przeciwstawiał się unii kościelnej z Rzymem, której zwolennikiem był cesarz [[Jan V Paleolog]]. Popierał hezychazm. W 1368 roku kanonizował Grzegorza Palamasa i potępił jego przeciwnika Prochora Kydonesa (brata Demetriusza). W 1371 roku przywrócił metropolię [[Halicz (miasto)|halicką]]. W obliczu zagrożenia [[Imperium osmańskie|tureckiego]] wzywał władców prawosławnych (Bułgarii, Serbii, Rusi) do zawarcia przymierza antytureckiego. W 1376 roku zrezygnował ze stolicy patriarszej. Kościół pawosławny czci go jako obrońcę [[Prawosławie|prawosławia]] w tzw. niedzielę prawosławia (I niedziela [[Wielki post|Wielkiego Postu]])<ref name="Enc242">{{Cytuj książkę |tytuł= Encyklopedia katolicka |tom=5 |strony=242 |rozdział=Filoteusz Kokkinos |nazwisko r= Hryniewicz|imię r=Wacław |autor link=Wacław Hryniewicz }}</ref>.