Języki bałtycko-fińskie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Języki bałtyckofińskie''', określane też jako '''języki bałtofińskie''' lub '''języki fińskie''' - grupa językowa w obrębie [[języki uralskie|uralskiej]] rodziny językowej. Obejmuje ona kilka języków, których liczba nie jest ostatecznie ustalona z uwagi na kontrowersje dotyczące uznania danego języka za język samodzielny, lub jedynie dialekt innego języka. Języki bałtyckofińskie są kontynuacją języka używanego przez plemiona ugrofińskie zamieszkujące połnocno-wschodnią [[Europa|Europę]] na początku I tys. n.e. Zasięg terytorialny języków bałtofińskich zmniejszył się jednak w stosunku do zajmowanego jeszcze na przełomie I i II tys. n.e. a to z powodu wypierania ich przez [[języki bałtyckie]] od południa, [[języki słowiańskie]] - od wschodu oraz [[języki germańskie]] ([[język szwedzki|szwedzki)]] - od zachodu. Także obecnie zasięg występowania małych języków bałtofińskich zmniejsza się wskutek wypierania ich przez rosyjski.<br>

*[[język fiński]] (Suomi)- ok. 5 mln. mówiących

*[[język estoński]] - ok. 1,1 mln. mówiących

*[[język karelski]] - ok. 150 tys. mówiących

*[[język wepski]] - ok. 5 tys. mówiących

*[[język liwski]] - poniżej 100 mówiących

*[[język wotycki]] - praktycznie wymarły.<br>

języka estońskiego odrębnego języka [[Võro]] - ok. 70 tys. mówiących.