Nina Rydzewska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
m ujednoznacznienie |
||
Linia 10:
Po [[II wojna światowa|wojnie]] wielokrotnie zmieniała miejsca pobytu. Przygotowując powieść ''[[Ludzie z węgla]]'' podjęła pracę w [[kopalnia|kopalni węgla]]. W [[1953]] roku osiadła w Szczecinie. Zamieszkała w willi przy ul. Pogodnej 34 ([[Głębokie (Szczecin)|Głębokie]])<ref>[https://www.google.com/maps/place/Pogodna+34,+Szczecin,+Polska/@53.4784639,14.480635,17z/ maps.google.com]</ref>, w której wcześniej mieszkał [[Jerzy Andrzejewski]]{{r|judek}}. Była prezesem szczecińskiego oddziału [[Związek Literatów Polskich|Związku Literatów Polskich]] w latach 1954-55 oraz 1955-56{{r|rydzewska}}. Pracowała w [[Radio Szczecin|Radiu Szczecin]], była kierownikiem redakcji literackiej, zajmowała się m.in. tematyką kaszubską. Odmówiono jej wtedy stypendium twórczego.
Oprócz poezji, pisała również powieści. Wydała: ''[[Akwamaryna (powieść)|Akwamarynę]]'' w [[1937]] roku, ''Ludzi z węgla'' w [[1953]] roku, ''Godzinę W'' oraz ''Rybacy bez sieci'' w [[1958]] roku. Rękopis powieści ''Mol na Krzyskim Wzgórzu'' został przyjęty do druku dwa dni po jej śmierci.
Była członkiem Związku Literatów Polskich. Odmówiono jej przyjęcia do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Rok przed śmiercią otrzymała Nagrodę Literacką Szczecina. Nazwiskiem Rydzewskiej nazwano ulicę w Szczecinie. Pochowana została na [[Cmentarz Centralny w Szczecinie|Cmentarzu Centralnym w Szczecinie]] (kwatera 23c){{r|cmentarz}}.
| |||