Wolnizna: Różnice pomiędzy wersjami

Zależnie od warunków panujących na zasiedlanym obszarze wolnizna mogła trwać nawet do 20 lat. W tym czasie osadnicy mieli się zagospodarować, pobudować chaty, często kościół, a przede wszystkim [[trzebież|wykarczować]] lub osuszyć przydzielony teren tak aby nadawał się pod uprawy rolne. Po upływie wolnizny [[chłopi]] za użytkowanie ziemi opłacali [[czynsz]] w pieniądzu lub w naturze (najczęściej w różnego gatunku zbożu) tym samym pod względem obowiązków zrównywani byli z mieszkańcamimidsaaaaaaaaaaaaaaaaaaaeszkańcami innych, starszych osad położonych na terenie właściciela ziemi. Ze względu na trudny teren i konieczność posiadania drogi formą zabudowy takiej wsi była tzw. [[łańcuchówka]].