Wikipedysta:Magnusson/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
Współczesność gotowa
Linia 19:
=== Współczesność ===
 
28 października 2007 wybory prezydenckie wygrała [[Cristina Fernández de Kirchner]] zdobywając 44,9% głosów. Jest drugą kobietą po&nbsp;Isabel Perón&nbsp;(1974-1976) na tym stanowisku, jednak pierwszą wybraną w wyniku wyborów powszechnych. Jej przeciwnikiem był radykalny [[Julio Cobos]]. Do jej największych osiągnięć należą zapoczątkowanie [[Unia Narodów Południowoamerykańskich|Unii Narodów Południowoamerykańskich]] której jako pierwszy przewodniczył jej mąż, [[Néstor Kirchner]], założenie Ministerstwa Nauki, Technologii i Innowacji, nacjonalizacja funduszy emerytalnych oraz [[Aerolíneas Argentinas]], utworzenie funduszu pomocy dla bezrobotnych, [[Małżeństwo osób tej samej płci w Argentynie|zalegalizowanie związków partnerskich]] i zastąpienie prawa o mediach z czasów [[Jorge Rafael Videla|dyktatury Videla]] nowym. W tym czasie doszło również do konfliktu ze sektorem rolniczym który poskutkował masowymi protestami przeciwko podniesieniu podatku na eksport [[Soja warzywna|soi]] oraz [[Słonecznik zwyczajny|słonecznika]].<ref>Véase{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = Resolución 125/08| url = [http://www.infoleg.gov.ar/infolegInternet/anexos/135000-139999/138567/texact.htm | opublikowany = | data = | data dostępu = 2015-01-06 }}
Resolución 125/08].</ref>
 
W wyborach prezydenckich z 23 października 2011 roku Cristina Fernández de Kirchner została ponownie wybrana na na drugą kadencję z poparciem 54% wyborców. Jej oponentem podczas kampanii prezydenckiej był [[Amado Boudou]].<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = http://www.elecciones.gov.ar/estadistica/archivos/2011_nacionales/resultados_nacionales_2011_total_pais.pdf | url = http://www.elecciones.gov.ar/estadistica/archivos/2011_nacionales/resultados_nacionales_2011_total_pais.pdf | opublikowany = | data = | data dostępu = 2015-01-06 }}
W wyborach prezydenckich z 23 października 2011 roku Cristina Fernández de Kirchner została ponownie wybrana na na drugą kadencję z poparciem 54% wyborców. Jej oponentem podczas kampanii prezydenckiej był [[Amado Boudou]].<ref>[http://www.elecciones.gov.ar/estadistica/archivos/2011_nacionales/resultados_nacionales_2011_total_pais.pdf Resultados de las elecciones nacionales del 23 de octubre de 2011], artículo en el sitio web del Ministerio del Interior de la República Argentina.</ref> Podczas drugiej kadencji, przywróciła we władanie skarbu państwa 51% argentyńskiego koncernu naftowego YPF<ref>{{cita web|url=http://www.rosario3.com/noticias/pais/noticias.aspx?idNot=111129&Votaci%C3%B3n-hist%C3%B3rica-en-Diputados:-YPF-vuelve-al-Estado|título=«Votación histórica: Diputados convirtió en ley el regreso de YPF al Estado»|editorial=rosario3.com|fechaacceso=18 de mayo de 2014|fecha=3 de mayo de 2012}}</ref><ref>{{cita web|url=http://www.perfil.com/contenidos/2012/05/03/noticia_0031.html|título=Exprópiese: el Congreso aprobó la ley sobre las acciones de Repsol en YPF|editorial=perfil.com|fechaacceso=17 de mayo de 2014}}</ref><ref>{{cita web|url=http://www.infobae.com/notas/645768-La-expropiacion-de-Repsol-YPF-es-ley.html|título=La expropiación de Repsol-YPF se convirtió en ley|editorial=infobae.com|fechaacceso=29 de mayo de 2014}}</ref> i dała początek nowemu prawu o wolności identyfikacji seksualnej. Wtedy też doszło do manifestacji ulicznych zwanych [[N8]] w całej Argentynie przeciwko rządom Kirchner. Manifestacje zostały zapoczątkowane na portalach społecznościowych.
</ref> Podczas drugiej kadencji, przywróciła we władanie skarbu państwa 51% argentyńskiego koncernu naftowego YPF<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = Votación histórica: Diputados convirtió en ley el regreso de YPF al Estado | Rosario3.com | url = http://www.rosario3.com/noticias/pais/noticias.aspx?idNot=111129&Votaci%C3%B3n-hist%C3%B3rica-en-Diputados:-YPF-vuelve-al-Estado | opublikowany = | data = | data dostępu = 2015-01-06 }}
</ref><ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = Exprópiese: el Congreso aprobó la ley sobre las acciones de Repsol en YPF | url = http://www.perfil.com/contenidos/2012/05/03/noticia_0031.html | opublikowany = | data = | data dostępu = 2015-01-06 }}
</ref><ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = La expropiación de Repsol-YPF se convirtió en ley - Infobae | url = http://www.infobae.com/notas/645768-La-expropiacion-de-Repsol-YPF-es-ley.html | opublikowany = | data = | data dostępu = 2015-01-06 }}</ref> i dała początek nowemu prawu o wolności identyfikacji seksualnej. Wtedy też doszło do manifestacji ulicznych zwanych [[N8]] w całej Argentynie przeciwko rządom Kirchner. Manifestacje zostały zapoczątkowane na portalach społecznościowych.
 
Według danych Banku Światowego, Ameryka Łacińska wraz z Argentyną przeszła znaczną zmianę pod względem struktury społeczeństwa na początku XXI wieku. Charakteryzuje się ona zmniejszeniem poziomu [[bieda|ubóstwa]], i zwiększeniem liczby ludzi budujących [[klasa średnia|klasę średnią]]. W przypadku Argentyny, według danych Banku światowego, klasa średnia powiększyła się z 9,3 miliona do 18,6 miliona (co stanowi 45% całej populacji) pomiędzy 2003 i 2009 rokiem.<ref>[{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = El Banco Mundial afirma que la Argentina duplicó su clase media entre 2003 y 2009 - lanacion.com | url = http://www.lanacion.com.ar/1526197-segun-el-banco-mundial-la-argentina-duplico-su-clase-media-entre-2003-y-2009 «Según| elopublikowany Banco= Mundial, Argentina| duplicódata su= clase media| entredata 2003dostępu y= 2009»],2015-01-06 ''La Nación''.}}</ref>