Chöömej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ort. |
merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
Słowa tego używa się zarówno na określenie jednego ze stylów tuwińskiego gardłowego śpiewu, jak i szerzej na wszystkie jego rodzaje. Muzyka ta zainspirowana jest życiem na stepach i słowa piosenek często opowiadają o koniach. Tuwiński śpiew zainspirował muzykę wielu innych kultur – w starożytności zaadaptowali go [[Tybet (region)|tybetańscy]] mnisi, zaś współcześnie robią to amerykańscy muzycy [[new age (muzyka)|new age'owi]]{{fakt|data=2011-01}}.
Śpiew gardłowy to zwykle alikwotowy akord w formie [[burdon]]u z melodią w głosie najwyższym
operującym na ograniczonej skali. Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk [[didgeridoo]] (styl ''kargyraa''), aż po wysokie poświsty (styl ''sygyt''), przywodzące na myśl [[Japonia|japoński]], [[Buddyzm|buddyjski]] flet shakuhachi{{fakt|data=2011-01}}. Najwybitniejsi wykonawcy potrafią emitować nawet do 6 niezależnych dźwięków w różnych tonacjach{{fakt|data=2011-01}}.
*
* [[Sainkho Namtchylak]]
* Shu-De
* [[Huun-Huur-Tu]]
* [[Yat-Kha]] (
* Bugotak
* Chirgilchin
| |||