[[Rośliny uprawne|Roślina uprawna]], uprawiana jako [[Warzywa|warzywo]]. Pochodzenie melona nie jest do dziś wyjaśnione, hipotezy wskazują na Azję lub Afrykę. Uprawiany jest od bardzo dawna: znajdowany jest w licznych wykopaliskach z okresu [[Średnie Państwo|Średniego Państwa]] w [[Starożytny Egipt|Egipcie]] (ok. 2133 p.n.e. – ok. 1786 n.e.). Wymieniony jest w ''[[Biblia|Biblii]]'': [[Księga Liczb|Lb]] 11,5; [[Księga Izajasza|Iz]] 1,8<ref group=uwaga>PolskieW polskim tekście Izajasza 1,8 słowo „ogórek” nie występuje w przekładzie [[Biblia Tysiąclecia|Biblii Tysiąclecia]] czy w [[Biblia poznańska|Biblii poznańskiej]] gdzie hebrajskie słowo przetłumaczono na „ogród ''warzywny''”. Występuje natomiast w [[tekst masorecki|tekście masoreckim]] oraz w polskich przekładach jak np. w [[Biblia warszawska|Biblii warszawskiej]] czy w [[Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata|Przekładzie Nowego Świata]].</ref> i [[Księga Jeremiasza|Jer]] 10,5<ref name=rb>{{Cytuj książkę |nazwisko= Włodarczyk|imię= Zofia |tytuł=Rośliny biblijne. Leksykon |wydawca=Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN |miejsce= Kraków|rok=2011 | isbn= 978-83-89648-98-3}}</ref>. Owoc był znany już [[Starożytna Grecja|starożytnym Grekom]] i [[Starożytny Rzym|Rzymianom]], z czasem dotarł również do [[Europa Środkowa|Europy Środkowej]]. W [[Polska|Polsce]] uprawiano go od [[XVII wiek]]u. Melony w 90% składają się z [[woda|wody]], mają dużo cukru, a mało kalorii. Stosowany jest w celach leczniczych, ale przede wszystkim do konsumpcji. Jadany jest zazwyczaj na surowo.
Istnieje wiele [[kultywar|odmian uprawnych]] melona, różniących się wyglądem, wielkością i smakiem. Cztery najważniejsze grupy odmian to:
