Rząd Narodowy (powstanie listopadowe): Różnice pomiędzy wersjami

Wobec radykalnych wystąpień ludności [[Warszawa|Warszawy]] [[15 sierpnia]] i groźby dokonania zamachu stanu, rząd Czartoryskiego złożył na posiedzeniu Sejmu [[17 sierpnia]] dymisję. Tego samego dnia Sejm powołał na prezesa Rządu Narodowego gen. Jana Krukowieckiego, który stanął na jego czele jako prezes w Radzie Ministrów. Wzmocniono jego prerogatywy, posiadał odtąd głos stanowczy i sam mówgł powoływać wodza naczelnego, swojego zastępcę i ministrów. Po kapitulacji Warszawy [[7 września]] nowym prezesem rządu został [[Bonawentura Niemojowski]]. Władze powstańcze przeniosły się do [[Płock]]a, gdzie [[23 września]] Sejm przyjął dymisję Niemojowskiego na ostatniej swojej sesji. Już jednak [[24 września]], wobec odmowy gen. [[Jan Nepomucen Umiński|Jana Nepomucen Umińskiego]], który nie chciał przyjąć stanowiska wodza naczelnego połączonego z pełnią władzy cywilnej, Niemojowski ponownie został prezesem rządu. [[26 września]] w [[Rypin]]ie, opuszczający granice kraju rząd wydał odezwę, w której oświadczył, że ''rząd narodowy dłużej z godnością urzędować nie może''. Odtąd cała władza cywilna spoczywała w rękach wodza naczelnego gen. [[Maciej Rybiński (generał)|Macieja Rybińskiego]].

 

 

{{Poprzednik Następca|Pop=[[Rząd Tymczasowy (powstanie listopadowe)|Rząd Tymczasowy]]|Info=<br />[[Władcy ziem polskich w czasie zaborów|Władze Polski]]<br />'''[[1831]]|Nast=[[Mikołaj I Romanow]]}}