Andromacha (dramat Jeana Baptiste’a Racine’a): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Treść: int., drobne redakcyjne
Linia 6:
 
== Treść ==
Akcja utworu dzieje się po zakończeniu wojny trojańskiej, na dworze Pyrrusa, syna [[Achilles]]a, w [[Epir]]ze. W ramach podziału łupów wojennych, Pyrrus otrzymał jako brankę żonę [[Hektor]]a, [[Andromacha|Andromachę]], i jej synka [[Astianaks]]a. Zakochał się w kobiecieniej, przez co odkłada zaaranżowany wcześniej ślub z córką [[Menelaos]]a, [[Hermiona (mitologia)|Hermioną]], chociaż sprowadził ją już do Epiru. Poseł Menelaosa, [[Orestes (mitologia)|Orestes]], przybywa do Pyrrusa w celu przyspieszenia ślubu, po cichu mając nadzieję, że król Epiru zrezygnuje z ożenku - sam zakochał się w Hermionie. Widząc jednak, jak Andromacha kultywuje pamięć Hektora, Pyrrus postanawia poślubić Hermionę, zaś małego Astianaksa wydać Grekom, by mógł zostać zabity. Pragnąc ratować syna, Andromacha zgadza się na ślub; planuje w ten sposób związać swoje dziecko z drugim mężem, sama zaś chce po ceremonii popełnić [[samobójstwo]]. Porzucona Hermiona żąda od Orestesa, by pomścił jej krzywdę, co ten czyni, zabijając Pyrrusa jeszcze w świątyni, przed ołtarzem. Gdy jednak do zbrodni dochodzi, kobietaHermiona czuje, że jej miłość do króla Epiru była silniejsza niż zazdrość o rywalkę, i popełnia samobójstwo. Orestes popada w obłęd, wierny przyjaciel Pylades osłania go przed [[samosąd]]em ze strony poddanych Pyrrusa.
 
== Recepcja ==
W ocenie G. Lansona i P. Tuffrau znaczenie ''Andromachy'' w literaturze francuskiej jest tak samo istotne, jak znaczenie ''[[Cyd (dramat)|Cyda]]'' [[Pierre Corneille|Pierre'a Corneille'a]]. Dramat ukazywał bowiem w miejsce tradycyjnego starcia woli bohaterów studium gwałtownych uczuć, jakie nimi nurtują. Odrealnieni, doskonali bohaterowie zostali zastąpieni postaciami przeżywającymi takie same namiętności, słabości i dylematy, co widzowie<ref name="zarys" />.