|
|państwo = DEU
|miejscowość = [[Berlin]]
|dzielnica/osiedlelokalizacja =
|zarządca =
|oznaczenie stacji =
|liczba krawędzi peronowych = 2 + 4 SKM + 2 [[metro w Berlinie|metra]]
|liczba torów pasażerskich =
|kasy = {{takTak}} (w tymczasowym pawilonie)
|przejścia nadziemne = {{takTak}}
|przejścia podziemne = {{takTak}} (przez peron stacji metra)
|liczba pasażerów =
|rok liczby pasażerów =
'''Berlin-Gesundbrunnen''' – [[dworzec kolejowy]] w północnej części śródmieścia [[Berlin]]a, w dzielnicy [[Gesundbrunnen (dzielnica Berlina)|Gesundbrunnen]], w okręgu administracyjnym [[Mitte (okręg administracyjny Berlina)|Mitte]], na przecięciu dwóch linii północ-południe z [[Ringbahn w Berlinie|koleją obwodową]]. Stacja obsługuje połączenia dalekobieżne, regionalne oraz [[S-Bahn w Berlinie|szybkiej kolei miejskiej]].
Pierwszy dworzec został otwarty w tym miejscu wraz z uruchomieniem ruchu pasażerskiego na kolei obwodowej, czyli 1 stycznia [[1872]]. Od 1 grudnia [[1877]] zatrzymywały się na stacji również pociągi kolei północnej jadące do dworca [[Berlin Nordbahnhof|Stettiner Bahnhof]], której łącznica do kolei szczecińskiej przebiegała częściowo równolegle do kolei obwodowej. Tym samym Gesundbrunnen zaczęły być stacją przesiadkową. 1 października [[1891]] pojawiły się na dworcu pierwsze pociągi podmiejskie z Dworca Szczecińskiego do [[Oranienburg]]a. W latach [[1895]]-[[1897]] rozbudowano znacznie już przeciążony dworzec. Nowy dworzec posiadał trzy perony (dla kolei podmiejskiej, obwodowej i dalekobieżnej), jednocześnie przeniesiono również kolej szczecińską na łącznicę kolei północnej. Projektantem [[neogotyk|neogotyckiego]] budynku dworca był [[Arnim Wegner]].
8 sierpnia [[1924]] zelektryfikowano tory kolei podmiejskiej prowadzące do [[Bernau (stacja kolejowa)|Bernau]], zaś 1 lutego [[1929]] – również kolej obwodową. W [[1930]] uruchomiono prowadzący do dworca odcinek [[metro w Berlinie|linii metra ''D'']] (dzisiejszej [[Linia U8 metra w Berlinie|U8]]).
Po podziale Berlina dworzec znalazł się w [[Berlin Zachodni|części zachodniej]] i stracił na znaczeniu, zatrzymywały się na nim jedynie pociągi S-Bahn, zaś dalekobieżne skoncentrowano na [[Stadtbahn w Berlinie|Stadtbahn]]. W [[1980]] zamknięto cały zachodni odcinek kolei obwodowej, zaś w [[1984]] na kilka miesięcy zawieszono cały ruch kolejowy na stacji.
[[17 września]] [[2001]] pociągi kolei obwodowej w kierunku wschodnim powróciły na peron A, a wkrótce otwarto również połączenie w kierunku stacji [[Wedding (metro w Berlinie)|Wedding]]. Kilka lat wcześniej postanowiono,że dworzec będzie służył ponownie pociągom dalekobieżnym. Wraz z przebudową peronów i wejść planowano wzniesienie budynku wejściowego, jednak ze względów oszczędnościowych i z powodu sporów kompetencyjnych zrezygnowano z niego. [[13 czerwca]] [[2005]] szef [[Deutsche Bahn|niemieckiej kolei]] [[Hartmut Mehdorn]] oznajmił, że wraz z otwarciem [[Transport kolejowy w Berlinie|''grzyba kolejowego'']] nazwa dworca ulegnie zmianie na ''Berlin Nordkreuz'', analogicznie do istniejących [[Berlin Westkreuz|Westkreuz]] i [[Berlin Ostkreuz|Ostkreuz]] oraz planowanej do przemianowania z Papestraße na [[Berlin Südkreuz|Südkreuz]]. Argumentacja, że ułatwi to orientację pasażerom nie była jednak trafiona, m.in. ze względu na duże prawdopodobieństwo pomyłki z pobliskim [[Berlin Nordbahnhof|Nordbahnhof]]. Ostatecznie 28 maja [[2006]] otwarto dworzec z zachowaniem historycznej nazwy.
{{Linia U8 metra w Berlinie}}
| 