Ferdinand von Zeppelin: Różnice pomiędzy wersjami

Uczył się w Stuttgarcie. Od 1858 był żołnierzem pułku wirtemberskiego. W 1860 wyjechał do Ameryki, gdzie przez jakiś czas walczył po pod rozkazami generała Hookera po stronie [[Unia (Stany Zjednoczone)|Unii]] w wojnie secesyjnej. Uczestniczył m.in. w bitwie nad Antietam<ref name="p1">Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 402</ref>. Kiedy powrócił do Europy, w trwającej krótko wojnie w 1866 walczył przeciwko Prusom jako żołnierz armii Wirtembergii. W 1870 nastąpiło zjednoczenie Wirtembergii z Prusami i Związkiem Północnoniemieckim w wojnie francusko-pruskiej. W jej pierwszej fazie odznaczył się będąc oficerem kawalerii, który dowodził patrolem w śmiałym wypadzie do Alzacji. W latach 80. był pułkownikiem ułanów. Od 1887 do 1889 pełnił funkcję posła króla Wirtembergii w Berlinie. W 1889 został awansowany na generała i zakończył służbę wojskową<ref>Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 402<name="p1"/ref>.

Będąc świadkiem użyteczności balonów w Ameryce i podczas oblegania Paryża, w 1890 założył spółkę, której celem była produkcja sterowców. W latach 1892-1893 powstał pierwszy projekt stworzony wspólnie z Th. Koberem. We Friedrichschafen nad Jeziorem Bodeńskim rozpoczęto pierwsze próbne loty dwusilnikowego sterowca liczącego około 15 metrów długości. W 1900 udało się osiągnąć widoczny sukces, a Zeppelin zyskał sławę, spotykając się m.in. z aprobatą cesarza [[Wilhelm II Hohenzollern|Wilhelma II Hohenzollerna]]. Monarcha wyraził się z uznaniem<ref>Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 402<name="p1"/ref> o trwającym 12 godzin locie Zeppelina nad Szwajcarią i Bawarią, a w listopadzie 1908 nazwał go ''największym Niemcem XX wieku''<ref>Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 402<name="p1"/ref>. Od 1910 do 1914 sterowce spółki Zeppelin zaliczyły bezwypadkowe przeloty pasażerskie na długość około 160 000 km. Od 1913 wchodziły one do wyposażenia armii, zaś w trakcie I wojny światowej, która wybuchła w lipcu 1914, zwane powszechnie na cześć swego konstruktora "zeppelinami"<ref>Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 402<name="p1"/ref> sterowce dokonały nalotów bombowych m.in. na Antwerpię, Liege, Warszawę, Paryż, Londyn, Neapol, Humberside, wschód Anglii, Tyneside, oraz zajmowały się nalotami rozpoznawczymi. Po śmierci Zeppelina jego spółka prowadziła w dwudziestoleciu międzywojennym usługi handlowe. W 1937 miał miejsce słynny wybuch sterowca ''LZ 129'', po którym to wydarzeniu zaniechano użytkowania tego rodzaju statków powietrznych<ref>Alan Palmer, ''Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860'', Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 403</ref>.