Reformy rolne w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 36:
W czasie przeprowadzanej reformy rolnej, utworzono [[Państwowy Fundusz Ziemi]]. Za jego pośrednictwem poprzez tzw. nadziały tworzono nowe gospodarstwa rolne i powiększano gospodarstwa karłowate. Za otrzymaną z nadziałów ziemię, dekret PKWN ustalał zapłatę stanowiącą równowartość przeciętnych rocznych plonów. Spłata następowała w ciągu 10-20 lat. Uzyskane środki PFZ przeznaczał na wydatki związane z przeprowadzeniem reformy<ref>Praca zbiorowa, ''Historia gospodarcza Polski XIX i XX wieku'', Warszawa 1978, s. 576.</ref>.
Postanowienia dekretu interpretowano rozszerzająco, wysiedlając dotychczasowych właścicieli z ich domów, pozbawiając dobytku, w tym dóbr kultury<ref>„Wbrew prawu nie tylko parcelowano grunty rolne poniżej ustawowego 50 ha., ale także nacjonalizowano dwory ziemiańskie nie mające nic wspólnego z produkcją rolna, brano w posiadanie nie tylko siewniki, ale też meble rodzinne oraz nierzadko obrazy przodków przekazywane potomkom z pokolenia na pokolenie jako najcenniejsze pamiątki rodzinne. A przecież te dobra miały być wy łączone spod przepisów rozporządzenia Min. Rolnictwa i Reform Rolnych z marca 1945 r. To było wywłaszczenie ze wszystkiego bez wyjątku. Frazeologii antyziemiańskiej towarzyszyły masowe aresztowania. W samym tylko woj. rzeszowskim od października do listopada 1944r. uwięziono ok. czterystu byłych właścicieli ziemskich oraz zarządców ich majątków. Pomimo że przepisy dekretu dawały możliwość otrzymania samodzielnego gospodarstwa rolnego poza obrębem powiatu, w którym znajdował się wywłaszczony majątek, np. na Ziemiach Odzyskanych, to procent ziemian. którzy skorzystali z tej możliwości był znikomy. Większość z nich wolała z powodu prześladowali zniknąć, roztopić się w miejskim tłumie. Młodsze pokolenie szukało szczęścia w profesjach nierolniczych, tj. lekarskiej, inżynierskiej zasilając szeregi ''inteligencji pracującej''”. Artur Wiktor, ''Losy ruchomych dóbr kultury ziemiaństwa w woj. rzeszowskim po zakończeniu II wojny światowej w latach 1944-1947'', Rzeszów 2008, s. 256 [http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2619&from=pubindex&dirids=24&lp=20].</ref>. Warstwa [[ziemiaństwo|ziemiaństwa]] została w ten sposób
Reforma nie dotyczyła [[Kościół katolicki|Kościoła]] i związków wyznaniowych, których obiekty rolne bez względu na powierzchnię wyłączono w dekrecie PKWN z 6 września 1944 spod wywłaszczeń do czasu decyzji Sejmu Ustawodawczego<ref>[[Tadeusz Żenczykowski]], ''Polska lubelska 1944'' Warszawa 1990, str.138,</ref>. [[Wywłaszczenie (prawo)|Wywłaszczenie]] takie nastąpiło w 1950 na mocy [[ustawa|ustawy]] z [[20 marca]] [[1950]] roku ''o przejęciu przez państwo [[Dobra martwej ręki|dóbr martwej ręki]], poręczeniu proboszczom posiadania gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego'' ({{Dziennik Ustaw|rok=1950|numer=9|pozycja=87}})<ref>{{Dziennik Ustaw|rok=1950|numer=9|pozycja=87|Ustawa z dnia 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom posiadania gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego.}}</ref>.
|