Karta SIM: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ort.
m drobne merytoryczne, drobne techniczne, drobne redakcyjne
Linia 1:
[[Plik:GSM SIM card evolution.svg|thumb|300px350x350px|Ewolucja karty SIM od pełnowymiarowej poprzez mini, mikro do nano]]
[[Plik:Idea-SIM w telefonie.jpg|thumb|Karta mini -SIM w telefonie|250x250px]]
[[Plik:NTT DoCoMo FOMA card chip green.jpg|thumb|150px|Karta mini SIM]]
[[Plik:SIM adapter (front).png|thumb|150px|Adapter kart mini SIM na [[Universal Serial Bus|USB]]]]
'''Karta SIM''' ([[język angielski{{Ang.|ang.]]Subscriber ''subscriberIdentity identity module'':Module}}), moduł identyfikacji abonenta) – plastikowa [[Karta elektroniczna|karta elektronicznachipowa]] wielkości [[karta kredytowa|karty kredytowej]] (85 × 54 mm, Fullfull size), wielkości paznokcia (25 × 15 mm, Minimini-simSIM), mniejsza (15 × 12 mm, Micromicro-simSIM) lub najmniejsza (12,3 × 8,8 mm, Nanonano-simSIM), z wbudowaną pamięcią i [[mikroprocesor]]em.
[[Plik:Idea-SIM w telefonie.jpg|thumb|Karta mini SIM w telefonie]]
'''Karta SIM''' ([[język angielski|ang.]] ''subscriber identity module'': moduł identyfikacji abonenta) – plastikowa [[karta elektroniczna]] wielkości [[karta kredytowa|karty kredytowej]] (85 × 54 mm, Full size), wielkości paznokcia (25 × 15 mm, Mini-sim), mniejsza (15 × 12 mm, Micro-sim) lub najmniejsza (12,3 × 8,8 mm, Nano-sim), z wbudowaną pamięcią i [[mikroprocesor]]em.
 
Karta SIM identyfikujesłuży do identyfikacji [[abonent]]a i przechowujepozwala takżena pewnąprzechowywanie ilośćpewnej niektórychniewielkiej ilość [[dane|danych]], jak np. wybrane kontakty z telefonu czy SMS-y. Pełni ona niejako funkcję klucza dostępowego do sieci komórkowej. Operatorzy różnych sieci telefonii komórkowej sprzedając aparaty z [[abonament]]em zazwyczaj zaopatrujązaopatrywali je w tzw. [[simlock]]i – blokady, uniemożliwiające korzystanie w aparacienich z kart SIM innych operatorów,. chociaż wW Polsce już jedynie sieć Orange sprzedaje aparaty z taką blokadą, pozostali operatorzy z tego zabezpieczenia zrezygnowali.
 
Na wewnętrznej stronie karty znajdują się pozłacane pola, czyli styki, które za pośrednictwem gniazda karty SIM łączą ją z modemem GSM aparatu telefonicznego sieci komórkowej. Każda karta ma też swój odrębny dziewiętnasto19- lub dwudziestocyfrowy20-cyfrowy numer identyfikacyjny '''SSN (''' ({{Ang.|SIM Serial Number''}}).
 
Zgodnie ze specyfikacją [[3GPP]]<ref name="3GPP">Specyfikacja [http://www.3gpp.org/ftp/Specs/archive/22_series/22.101/22101-3h0.zip 3GPP TS 22.101 v3.17.0], Rozdział 8. Emergency Calls.</ref>, z telefonu bez karty SIM można wykonywać połączenia na numery: 000, 08, [[112 (numer alarmowy)|112]], 110, 118, 119, 911 i 999. Są to numery, które mogą być traktowane przez różnych operatorów jako połączenia alarmowe ([[język angielski|ang.]] ''emergency calls''), mają wyższy priorytet podczas przydzielania zasobów radiowych, nie są naliczane dla nich opłaty, są przekierowywane do odpowiednich, wskazanych przez odpowiedni urząd centrów ratunkowych znajdujących się najbliżej miejsca, z którego wykonano połączenie. Uwaga: w zależności od obszaru geograficznego tylko niektóre z tych numerów są obsługiwane przez operatorów – np. w [[Polska|Polsce]] (i większości krajów [[Europa|europejskich]]) jest to [[112 (numer alarmowy)|numer 112]], w [[Ameryka Północna|Ameryce Północnej]] 911, a w [[Japonia|Japonii]] 110, 118 i 119.