Stapleton Cotton: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: Napoleon I Bonaparte przeniesiono do Napoleon Bonaparte
Linia 6:
W tym czasie, po śmierci starszego brata, został dziedzicem tytułu baroneta. Ojciec załatwił więc synowi odwołanie z Indii. Cotton rozpoczął więc służbę w 15. pułku Lekkich Dragonów. Razem z pułkiem brał udział w walkach z irlandzkimi powstańcami [[Robert Emmett|Roberta Emmetta]] i w [[1800]] r. otrzymał awans na stopień [[pułkownik]]a. Pięć lat później został generałem-majorem. W latach [[1806]]-[[1814]] był członkiem [[Izba Gmin|Izby Gmin]] z okręgu Newark. W [[1809]] r. odziedziczył tytuł 6. baroneta.
 
Cotton został ponownie powołany do wojska w [[1808]] r., kiedy to cesarz [[Napoleon I Bonaparte|Napoleon]] wkroczył na Półwysep Iberyjski i zajął [[Hiszpania|Hiszpanię]] i [[Portugalia|Portugalię]]. Na pomoc tej ostatniej Brytyjczycy wysłali korpus ekspedycyjny pod dowództwem [[generał]]a [[Arthur Wellesley (1. książę Wellington)|Arthura Wellesley'a]], późniejszego księcia Wellington. Cotton objął w korpusie stanowisko dowódcy kawalerii. Odznaczył się tam w wielu bitwach. Walnie przyczynił się do zwycięstwa w [[Bitwa pod Salamancą|bitwie pod Salamancą]] [[22 lipca]] [[1812]] r., za co osobiście podziękował mu Wellington. Niedługo po bitwie został ciężko ranny. Po zakończeniu działań wojennych w [[1814]] r., już jako generał-porucznik i kawaler [[Order Łaźni|Orderu Łaźni]], został parem Zjednoczonego Królestwa jako baron Combermere.
 
Nie uczestniczył w [[Bitwa pod Waterloo|bitwie pod Waterloo]]. W jego miejsce dowódcą kawalerii został [[Henry Paget, 1. markiz Anglesey|lord Uxbridge]]. Kiedy ten został ranny, Combermere'a wysłano jako jego zatępcę. Kiedy przybył do [[Francja|Francji]] było już po wojnie. W [[1817]] r. został gubernatorem [[Barbados]]u i dowódcą wojsk brytyjskich w Indiach Zachodnich. W latach p[[1814]]-[[1820]], baron zajął się przebudową swojej rodowej rezydencji Combermere Abbey w stylu neogotyckim. W [[1820]] r. odwiedził go tam książę Wellington. Na jego cześć wybudowano tzw. Skrzydło Wellingtona (obecnie zniszczone).