Wikipedia

Brazylijskie jiu-jitsu: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Dexbot (dyskusja | edycje)
34 373 edycje
m Bot: Removing Link GA template
Linia 8:
* walka bez gi ([[submission fighting]])
 
Brazylijskie jiu-jitsu koncentruje się na walce z jednym przeciwnikiem. Celem walki jest przejęcie kontroli nad przeciwnikiem poprzez zadawanie mu kontrolowanego bólu (dźwignie) bądź pod groźbą utraty przytomności -– z bólu lub od duszenia. Walka w brazylijskim jiu-jitsu odbywa się głównie w parterze. Taktyka polega na sprowadzeniu przeciwnika do parteru, unieruchomieniu go i wykonaniu techniki kończącej -– dźwigni bądź duszenia, zmuszającej przeciwnika do poddania się bądź pozbawiającej go przytomności. Zawodnicy brazylijskiego jiu-jitsu walczą w zwarciu, co dodatkowo utrudnia ich przeciwnikom wykonywanie uderzeń.
 
Brazylijskie jiu-jitsu opiera się na chwytach. Dominują w tej dyscyplinie dźwignie, duszenia oraz inne techniki unieruchamiania przeciwnika. Uderzeń się nie stosuje. Ćwiczą je jednak zawodnicy przygotowujący się do turniejów [[mieszane sztuki walki|mieszanych sztuk walki]]. Stosuje się też rzuty mające na celu sprowadzenie przeciwnika do parteru. Chwyty w parterze często wykonuje się nogami poprzez zahaczenie lub objęcie części ciała przeciwnika. Jednym z elementów charakterystycznych dla brazylijskiego jiu-jitsu jest tzw. garda. Garda polega na objęciu nogami przeciwnika stojącego lub klęczącego przez zawodnika leżącego. Stosuje się też tzw. dosiad, który polega na siedzeniu okrakiem na leżącym przeciwniku.
Linia 21:
 
== Historia ==
Jednym z uczniów [[JigoroJigorō KanoKanō]], sławnego mistrza judo był [[Maeda Mitsuyo]], znany także jako ''Count of Combat'' (ang. "Hrabia„Hrabia Walki"Walki”).
 
W roku [[1914]] Maeda Mitsuyo, posiadacz stopnia 5 [[Dan (stopień)|dan]] w [[judo]], który wcześniej startował w profesjonalnych turniejach zapaśniczych w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, na Kubie, w Panamie i Meksyku, osiedlił się w Brazylii. Około roku [[1919]] Maeda uczył 17-letniego Brazylijczyka Carlosa Gracie mieszanki judo Kōdōkan i amerykańskiej walki [[wolna amerykankaWolnoamerykanka|catch-as-catch-can]].
 
Maeda określał sztukę, której nauczał, "jiu„jiu-jitsu"jitsu” i to określenie zostało w nazwie nowo powstałego stylu. Mitsuyo został wykluczony z [[Kōdōkan]]u przez JigoroJigorō KanoKanō za, niezgodne z zasadami Judo, walki za pieniądze.
 
W roku [[1924]] Gracie otworzył komercyjną akademię sztuk walki, na początku w [[Belém]] a potem w [[Rio de Janeiro]], a do jego uczniów należał młodszy brat [[Hélio Gracie|Hélio]], który od [[1932]] r. do połowy lat pięćdziesiątych był znanym brazylijskim zapaśnikiem zawodowym (inni bracia Carlosa to: Osvaldo, Gastao Jr., Jorge). Synowie Hélio: Royce, Rorion i Rickson, kontynuowali pracę ojca i w latach dziewięćdziesiątych opracowali znane na całym świecie Gracie Jiu-Jitsu. Natomiast w tym samym czasie siostrzeńcy Carlosa Gracie wprowadzili w Stanach Zjednoczonych pokrewny styl zwany Machado Jiu-Jitsu.
 
Techniki brazylijskiego jiu-jitsu zostały wykorzystane w bojowym systemie walki wręcz armii USA (Modern Army Combatives Program) oraz w systemach samoobrony. Jednakże większość z tych systemów różni się koncepcją walki od brazylijskiego jiu-jitsu, przejmując od tego stylu jedynie walkę w parterze, dlatego nie uważa się ich za bojowe czy samoobronne wersje brazylijskiego jiu-jitsu.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Brazylijskie_jiu-jitsu”