Irański program nuklearny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne redakcyjne
m MalarzBOT: Mohamed ElBaradei przeniesiono do Muhammad el-Baradei
Linia 29:
 
=== Lata 2002–2006 ===
Irański program nuklearny znalazł się w centrum zainteresowania międzynarodowego gdy 14 sierpnia 2002 roku ugrupowanie opozycyjne '''Narodowa Rada Oporu Iranu (NCRI)''' ujawniło istnienie dwóch nieznanych wcześniej obiektów – zakładu wzbogacania uranu w Natanz i zakładu produkcji ciężkiej wody w Arak.<ref name="stosunki" /> W toku inspekcji pojawiło się wiele wątpliwości co do irańskich działań na polu energii atomowej, m.in. odkryto w Natanz obecność wysoce wzbogaconego uranu. W czerwcu 2003 roku szef IAEA [[MohamedMuhammad ElBaradeiel-Baradei]] stwierdził w raporcie, że Iran nie wywiązał się ze zobowiązań do informowania o swoich działaniach i materiałach nuklearnych. Waszyngton zaczął domagać się postawienia Iranu przed Radą Bezpieczeństwa ONZ w celu nałożenia sankcji.
[[Plik:2006 1012 eu iran 600.jpg|thumb|Trójka Unii Europejskiej]]
Francja, Niemcy i Wielka Brytania ([[Trojka (Unia Europejska)|Trójka UE]]) podjęły działania dyplomatyczne z Iranem, próbując uzyskać odpowiedzi na stawiane pytania o charakter prowadzonych przez władze w Teheranie badań nad energią atomową. 21 października 2003 w Teheranie władze Iranu oraz ministrowie spraw zagranicznych Trójki podpisali dokument znany jako Deklaracja Teherańska<ref>{{Cytuj stronę | tytuł=News Center: In Focus: IAEA and Iran | url=http://www.iaea.org/NewsCenter/Focus/IaeaIran/statement_iran21102003.shtml | data dostępu=2008-02-24 | rok=2008}}</ref>, który gwarantował zgodę Iranu na pełną współpracę z IAEA, oraz podpisanie dodatkowego protokołu do traktatu NPT w sprawie niezapowiedzianych inspekcji oraz wstrzymanie wzbogacania uranu „na okres przejściowy”.