Wratysław II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: usuwanie powtórzonych parametrów z szablonów |
m szablon fix |
||
Linia 28:
'''Wratysław II''' (ur. po [[1032]], zm. [[14 stycznia]] [[1092]]) – książę [[Czechy|Czech]] od [[1061]], pierwszy król czeski od [[1085]].
Był drugim synem [[Brzetysław I|Brzetysława I]] i [[Judyta ze Schweinfurtu|Judyty ze Schweinfurtu]]. Wratysław został księciem Czech w [[1061]] roku, po śmierci swojego brata [[Spitygniew II|Spitygniewa II]]. W [[1063]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Praca zbiorowa|imię= |autor link= |inni= |tytuł= Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie - Arabowie na półwyspie pirenejskim|wydanie= |tom= 17|wydawca= Polskie Media Amer.Com|miejsce= Poznań|data= |rok= 2006|isbn= 978-83-7425-697-1|strony= 244}}</ref> założył biskupstwo w [[Ołomuniec|Ołomuńcu]]. Osiągnął znaczącą pozycję [[9 czerwca]] [[1075]] roku, kiedy pomógł [[Święte Cesarstwo Rzymskie|cesarzowi rzymskiemu]] Henrykowi IV stłumić powstanie w [[Saksonia|Saksonii]]. Otrzymał wtedy [[Miśnia|Miśnię]], został jednak zmuszony do wycofania się z niej przez [[Egbert II|Egberta II]], margrabiego miśnieńskiego. Jako lojalny sojusznik cesarza, stawił się z armią podczas wyprawy włoskiej Henryka IV w [[1081]] roku.
W [[1085]] roku Wratysław II za swoje zasługi otrzymał w Moguncji od cesarza [[Henryk IV Salicki|Henryka IV]] dożywotni tytuł króla czeskiego i polskiego. W tym czasie do króla Wratysława II prawdopodobnie należała też Małopolska z Krakowem, zaś polski książę [[Władysław I Herman|Władysław Herman]] płacił czeskiemu Wratysławowi trybut za Śląsk<ref>''Historia Górnego Śląska'', Red. Joachim Bahlcke, Dan Gawrecki, Ryszard Kaczmarek, Wyd. Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, Gliwice 2011, s.102, ISBN 978-83-60470-41-1</ref>.
Linia 34:
http://www.mediewistyka.pl/wihoda.pdf| tytuł = Polska korona królów czeskich| data dostępu = 24 sierpnia 2009| strony=27-29|język = pl}}</ref>. Informację o tytule króla Czech i Polski podaje ''[[Kronika Kosmasa]]'', natomiast tytulatura ta była niegdyś kwestionowana przez część badaczy polskich<ref>Antoni Gąsiorowski, ''Wratysław II'', Słownik Starożytności Słowiańskich, 1977, t. 6 cz. 2, s. 599.</ref>.
Ostatnio wysunięto hipotezę, że Henryk IV do koronacji Wratysława posłużył się koroną, którą [[Otton III (cesarz rzymski)|Otto III]] przekazał [[Bolesław I Chrobry|Bolesławowi Chrobremu]]<ref>Martin Wihoda, Polská koruna českých králů. "Český Časopis Historický", R. 102: 2004, nr 4, s. 721 – 744; por. rec:. W. Mischke, Polska korona królów czeskich. "Studia Źródłoznawcze", T. 44: 2006 [druk: 2007], s. 155 – 166.</ref>. Cesarz dodatkowo ponownie przyznał mu we władanie Miśnię, z której po raz drugi został wyparty przez Egberta II. Po jego śmierci władzę przejął jego brat, [[Konrad I Przemyślida|Konrad I]].
Obecnie większość historyków uznaje, że Wratysław II otrzymał dożywotni tytuł króla czeskiego i polskiego<ref>Wacław Korta, ''Historia Śląska do 1763 roku'', Wyd. DiG, Warszawa 2003</ref>.
Ok. roku [[1054]] zawarł pierwszy związek małżeński. O jego żonie nie zachowały się żadne informacje; jedynie przypuszcza się, że była to księżniczka niemiecka, z którą wyswatał go jeszcze [[Brzetysław I|ojciec]].
Linia 55:
{{Przypisy}}
{{Władcy Czech}}
{{Niekoronowani królowie Polski}}
| |||