Mâhidevrân: Różnice pomiędzy wersjami

'''Mâhidevrân''' ([[Język osmańskoturecki|osmańskotur.]] ماه دوران سلطان, ur. [[21 lutego]] [[1500]], zm. [[3 lutego]] [[1580]]) – żona [[Imperium Osmańskie|osmańskiego]] sułtana [[Sulejman Wspaniały|Sulejmana ]], matka Şehzade Mustafy orazi Raziye<ref>{{cytuj książkę|url=http://books.google.com.tr/books?id=nktpAAAAMAAJ&q=%22Raziye+Sultan%22&dq=%22Raziye+Sultan%22&hl=tr&sa=X&ei=k8nDT7qeIcKYOp7tsOAJ&ved=0CDoQ6AEwAg |tytuł=Padişahların Kadınları ve Kızları |imię=M. Çağatay |nazwisko=Uluçay |strony= 39 |wydawca=[[Türk Tarih Kurumu]] |rok=1985}}</ref>,. pochodzącaPochodziła prawdopodobnie z Albanii.

JejŹródła historyczne podają, że jej prawdziwe imiona to najprawdopodobniej Malhurub Baharay lub Rosne Pravane. Znana była również jako Gülbahar, Gülbehar, Gülfrem, Gülden. Jej &nbsp;imię &nbsp;z&nbsp;[[Język osmańskoturecki|osmańskotureckiego]] znaczy „ta, która jest zawsze piękna”, „ta, której uroda nigdy nie przemija” lub „piękno wszech czasów”. Sułtan Sulejman nazywał ją Gülbahar (gül: róża; bahar: wiosna).

WPrzyszłemu wiekusułtanowi lat(wówczas dwunastuksięciu) Mâhidevrân została poślubiona tureckiemunajprawdopodobniej księciowiw Sulejmanowistyczniu lub lutym 1512 roku, mając lat dwanaście. Urodziła dwojepięcioro dzieci:, w tym syna Mustafę (1515) i córkę Raziye (1525).

W 1521 roku do [[harem]]u sułtana Sulejmana sprowadzono rusińską niewolnicę [[Roksolana|Roksolanę]] (pochodzącą z terenów [[I Rzeczpospolita|ówczesnej Rzeczypospolitej]], a dzisiejszej Ukrainy), porwaną przez [[Tatarzy|Tatarów]]. Roksolana stała się najpierw faworytą sułtana, a później jego drugą prawowitą żoną. Urodziła ona pierwszego syna Mehmeda w roku 1521 (zmarł on w 1543), a drugiego syna Selima (późniejszego sułtana [[Selim II|Selima II]]) w 1524, pozbawiając tym samym sułtankę Mâhidevrân statusu matki jedynego syna władcy. Nieustająca rywalizacja pomiędzy obiema sułtankami była częściowo tłumiona przez matkę sułtana Sulejmana Wspaniałego [[Ayşe Hafsa|Ayşe Hafsę]], ale po jej śmierci w&nbsp;1534 roku nastąpił moment kulminacyjny w walce – wówczas zakochany w Roksolanie sułtan postanowił odprawić z pałacu sułtankę Mâhidevrân wraz z synem.