Obłok Prandtla-Glauerta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Ogólne |
m Wycofano edycje użytkownika 78.9.97.226 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 95.160.249.212. |
||
Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2014-04}}
[[Plik:Prandtl-Glauert singularity.svg|thumb|300px|Ilustracja powstawania obłoku Prandtla-Glauerta]]
'''Obłok Prandtla-Glauerta''' –
W wielu miejscach powietrze opływa samolot z większą prędkością względną od prędkości względem nieruchomego powietrza. Gdy samolot zwiększa prędkość i osiąga ona wartość krytyczną [[liczba Macha|liczbę Macha]], w niektórych miejscach prędkość opływu przekracza lokalnie prędkość dźwięku. Zwiększanie prędkości opływu i zmniejszanie ciśnienia odbywa się płynnie i bez strat, natomiast zmniejszenie tej prędkości jest możliwe tylko skokowo, na powierzchni [[fala uderzeniowa|fali uderzeniowej]], gdzie występuje nieciągłość (gwałtowny spadek) prędkości, któremu towarzyszy równie gwałtowny wzrost ciśnienia i temperatury
Na szkicu pokazano sytuację, gdy prędkość przed profilem jest poddźwiękowa (M < 1), następnie na profilu następuje przyśpieszenie do prędkości naddźwiękowej (M > 1), czemu towarzyszy zmniejszenie ciśnienia i – zgodnie z regułami termodynamiki – spadek temperatury.
Linia 15:
</gallery>
Widoczna na pierwszym zdjęciu efektowna stożkowa powierzchnia początku obłoku nie wizualizuje fali uderzeniowej, lecz początek obszaru, w którym spełnione są warunki kondensacji. Koniec obłoku wskazuje położenie prostopadłej fali uderzeniowej. Mały obłok Prandtla-Glauerta widoczny jest też tuż za kabiną.
== Zobacz też ==
| |||