Elektryczny pojazd trakcyjny: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Siemens Drehstromtriebwagen01.jpg|thumb|Wagon elektryczny Siemensa – światowy rekordzista prędkości z 1903]]

'''Elektryczny pojazd trakcyjny''' – [[pojazd szynowy]] z własnym napędem elektrycznym i bez własnego źródła energii. [[Energia elektryczna]] pobierana jest z [[sieć trakcyjna|sieci trakcyjnej]] i zamieniana w [[silnik elektryczny|silnikach elektrycznych]] na pracę mechaniczną<ref>{{Cytuj książkę | autor = Paweł Zalewski | autor2 = Piotr Siedlecki | autor3 = Arkadiusz Drewnowski | tytuł = Technologia transportu kolejowego | wydawca = Wydawnictwa Komunikacji i Łączności | miejsce = Warszawa | data = 2013 | strony = 139 | isbn = 978-83-206-1919-5}}</ref>.

 

Pierwszy elektryczny pojazd trakcyjny pracujący w normalnych warunkach [[eksploatacja|eksploatacyjnych]] zaprezentowano na wystawie przemysłowej w [[Berlin]]ie w 1879 r. przez [[Werner von Siemens|Wernera von Siemensa]]<ref>[http://www.kolej.one.pl/~halski/linie/skg/skg.html Elektryczna Śląska Kolej Górska].</ref>. Jedna z pierwszych eksperymentalnych lokomotyw elektrycznych – Lokomotywa The Judge – powstała w 1883 r. W 1895 roku zelektryfikowano pierwszy odcinek linii [[Baltimore]] – [[Ohio]]. Natomiast w roku 1880 francuskie przedsiębiorstwo pralnicze zaczęło używać elektrycznych pojazdów trakcyjnych do zbierania sztuk płótna z łąk, gdzie były rozkładane w celu wybielenia (pociąg parowy rozsiewał sadze). W 1903 roku [[Lokomotywa elektryczna]] z wynikiem 211 km/h pobiła nowy rekord prędkości na [[szyna (profil)|szynach]].

 

W 1918 r. został opracowany przez Romana Podoskiego projekt elektryfikacji kolei w Polsce, natomiast w 1929 r. opracował on szczegółowy projekt elektryfikacji kolejowego węzła warszawskiego zasilanego prądem stałym o napięciu 3000 woltów. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] brał udział w opracowywaniu perspektywicznego planu [[elektryfikacja|elektryfikacji]] kolei w Polsce.

 

{{Przypisy}}