Stanisław Górski: Różnice pomiędzy wersjami

Syn Stanisława pochodzącego z ubogiej rodziny szlacheckiej herbu Pogoria. 23 października roku 1518 zapisał się na [[Uniwersytet Jagielloński|Akademię Krakowską]]. Prawdopodobnie studiował we Włoszech, lecz bez uzyskania tytułu naukowego. Wraz z 2 braćmi przebywał na dworze [[biskupi krakowscy|biskupa krakowskiego]] [[Piotr Tomicki|Piotra Tomickiego]]. Od roku 1521 pracował jako notariusz w jego kancelarii, a w 1530 występował jako ''notarius publicus'' i ''scriba aulae regis''. Dzięki poparciu Tomickiego otrzymał szereg beneficjów kościelnych: w 1521 probostwo w Kunowie (powiat opatowski), w latach 1530-1535 probostwo w Czeladzi (księstwo siewierskie), w 1533 probostwo w Małym Płocku koło Kolna, w 1534 kanonię płocką. W roku 1535 przyjął święcenia kapłańskie. Sekretarz biskupa krakowskiego [[Piotr Tomicki|Piotra Tomickiego]]. Po jego śmierci (październik 1535) objął funkcję sekretarza królowej [[Bona Sforza|Bony]], którą sprawował do roku 1548. Za sprawą królowej, w roku 1539, otrzymał kanonię krakowską, w 1546 parafię w Wiskitkach na Mazowszu, a przed rokiem 1550 probostwo w Modlnicy pod Krakowem. Najczęściej przebywał w Krakowie, gdzie na terenie kapituły rozwinął ożywioną działalność. Między innymi, przygotowywał na synody szereg instrukcji, zawierających ostrą krytykę episkopatu i domagająca się przyjęcia uchwał trydenckich. W tym okresie stał się gorliwym zwolennikiem kontrreformacji, współpracował aktywnie z W. Kuczborskim i J. Górskim. Od roku 1568 był opiekunem bursy filozofów.