Fiodor Czartoryski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:Q9259976 |
drobne merytoryczne |
||
Linia 4:
Syn [[Michał Wasilewicz Czartoryski|Michała Wasilewicza Czartoryskiego]] i Marii Niemir. Starostą łuckim został mianowany przez [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]] w 1522 roku.
Według popisu wojskowego przeprowadzonego na [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwie]] w 1528 roku był zobowiązany do wystawienia pocztu składającego się z 32 konnych. Świadczy to, że był posiadaczem około 500 dymów (zagród) chłopskich. Oprócz położonych głównie w [[województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita)|województwie nowogródzkim]] dóbr dziedzicznych, o które sądził się z kuzynem Semenem Aleksandrowiczem Czartoryjskim ok. 1498 roku, zgromadził wiele nadań [[władcy Litwy|wielkoksiążęcych]], m.in. Klewań (1501), Litowiż w powiecie włodzimierskim razem z [[wójt]]ostwem i obowiązkiem opieki nad [[cerkiew (budynek)|cerkwią]] (1512), 6 służb tatarskich w Koreliczach i dwór w powiecie [[Nowogródek|nowogródzkim]] (1514). Powiększał również majątek poprzez kupno dóbr, np. w 1517 roku kupił od kniaziów Koreckich Susk, a w 1524 roku Kołniatycze.
Wspierał [[monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Zimnem]], w którym w 1495 zbudował nowy sobór, a kompleks monasterski otoczył murem obronnym z basztami<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = Radziukiewicz|imię = A. | tytuł = Monaster Zimne. Tysiąc lat|czasopismo = Przegląd Prawosławny |wolumin = 8 (302) |strony = 34|data = sierpień 2010| miejsce = Białystok |issn = 1230-1078 }}</ref>.
W 1524 roku został oskarżony przez teścia, starostę włodzimierskiego, [[marszałek ziemski|marszałka]] ziemi wołyńskiej kniazia Andrzeja Aleksandrowicza Sanguszkę, o przywłaszczenie dochodów marszałkostwa wołyńskiego. W 1526 roku jako rekompensata dla pokrzywdzonego zasądzony został na jego rzecz majątek Fiodora Sielec. Fiodor nie wydał posiadłości oskarżycielowi i sprawa ciągnęła się jeszcze po 1530 roku. Kniaź Czartoryjski miał zatargi również z sąsiadami. Procesował się z kniaziem Jurijem Dubrowickim (ok. 1525 roku) i z kniaziem Ilją Ostrogskim o Stwołowicze (1536).
Linia 10 ⟶ 12:
Brał udział w obronie [[Wołyń|Wołynia]] przed najazdami [[Tatarzy|tatarskimi]]. Od lat 20. zastępował go w tym syn Aleksander Fedorowicz Czartoryski.
== Drzewo
{{Tree|ojciec_ojca=[[Wasyl Konstantynowicz Czartoryski]] (zm. [[1416]])|matka_ojca=Hanna
|ojciec_matki=[[Niemir Rezanowicz]]|matka_matki=NN
Linia 21 ⟶ 23:
* Fedorę,
* Anastazję.
{{Przypisy}}
{{DEFAULTSORT:Czartoryski, Fiodor}}
[[Kategoria:Starostowie łuccy]]
| |||