B-A-C-H: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
audio
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
Linia 5:
|opis =
}}
'''B-A-C-H''' – [[Motyw (muzyka)|motyw muzyczny]] wykorzystujący następstwo dźwięków '''b''', '''a''', '''c''' i '''h''', które układają się w nazwisko [[Rodzina Bachów|rodziny Bachów]]. Zmitologizowany dzięki historii [[Kunst der Fuge]] – najsłynniejszego z dzieł [[Johann Sebastian Bach|JanaJohanna Sebastiana Bacha]], w których jest wykorzystany – zabieg ten cieszył się wielką popularnością wśród kompozytorów XIX i XX wieku.
 
== Historia ==
Linia 30:
* [[1932 w muzyce|1932]]: [[Francis Poulenc]]: ''Valse-improvisation sur le nom Bach'' na fortepian
* [[1937 w muzyce|1937]]: [[Anton Webern]]: Kwartet smyczkowy (seria opiera się na motywie BACH)
* [[1952 w muzyce|1952]]: [[Luigi Dallapiccola]]: ''Quaderno musicale di Annalibera'' na fortepian<ref name="Fearn"> Fearn, Raymond (2003). ''The Music of Luigi Dallapiccola''. 2005: ISBN 158046078X.</ref>
* [[1964 w muzyce|1964]]: [[Arvo Pärt]]: ''Collage over B-A-C-H''
* [[1968 w muzyce|1968]]: [[Alfred Schnittke]]: ''Quasi Una Sonata''<ref>Schmelz, Peter J. (2009). ''Such Freedom, If Only Musical'', s. 255-56. ISBN 0195341937.</ref>
Linia 52:
* Robinson, Schuyler Watrous. 1972. ''The B–A–C–H Motive in German Keyboard Compositions from the Time of J.S. Bach to the Present'' (rozprawa, University of Illinois)
 
[[Kategoria:JanJohann Sebastian Bach]]
[[Kategoria:Historia muzyki poważnej]]