Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
r |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 14:
|miejsce śmierci = [[Genewa]]
|lata służby = [[1914]]-[[1969]]
|siły zbrojne = [[
|jednostki = [[9 Pułk Piechoty Legionów
|stanowiska = dowódca [[pułk]]u piechoty<br /> dowódca [[Brygada|brygady]] piechoty<br /> dowódca [[Dywizja|dywizji]] piechoty<br /> dowódca [[Okręg wojskowy|okręgu korpusu]]<br />
|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]]<br /> [[wojna polsko-bolszewicka]]<br /> [[II wojna światowa]]
|późniejsza praca =
|odznaczenia = [[Plik:Znak pancerny.svg|20px]]<br />{{order|VM|KS}} {{order|OOP|KKO}} {{order|KN|KN}} {{order|KW|4}} {{order|KZ|Z}} {{order|MW1918-21}} {{order|MDON}}
Linia 23:
|wikicytaty =
}}
'''Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz''' (ur.
|2 funkcja = [[Stowarzyszenie Miłośników Jarosławia#Prezesi Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia|prezes SMJ]]▼
▲'''Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz''' (ur. [[25 czerwca]] [[1890]] w [[Polanówka (powiat lubelski)|Polanówce]], zm. [[7 grudnia]] [[1969]] roku w [[Genewa|Genewie]]) – [[Generał|generał brygady]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]].
== Życiorys ==
Urodził się w rodzinie ziemiańskiej Józefa i Julii Wieczorkiewicz z domu Tomaszewska. Ukończył gimnazjum im. Stanisława Staszica i zdał maturę w [[Lublin]]ie w 1901, a następnie studiował do 1914 w Akademii Ziemiańskiej (''Hochschule für Bodenkultur'') w [[Wiedeń|Wiedniu]] zdobywając zawód dyplomowanego rolnika. Od 1911 do 1914 był członkiem [[Polskie Drużyny Strzeleckie|Polskich Drużyn Strzeleckich]]. Przybrał wówczas [[pseudonim]] ''Rene Scewola'', który potem stał się częścią jego nazwiska. W 1912 roku po odbyciu oficerskiego szkolenia wojskowego mianowany został [[podporucznik]]iem. Od 6 sierpnia 1914 do lipca 1917 służył w [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionach Polskich]]. Walczył między innymi pod Nowym Korczynem, Anielinem, Laskami i Limanową. Ranny pod Marcinkowicami, skierowany do szpitala na Śląsku. Szczególnie wyróżnił się w bitwie pod Konarami. W 1915 roku awansowany do stopnia [[Kapitan (ranga)|kapitana]] piechoty, obejmuje dowództwo III batalionu 1 pp. Leg. Po [[Kryzys przysięgowy|kryzysie przysięgowym]] został internowany w [[Fort Beniaminów|Forcie Beniaminów]]. Był wśród organizatorów buntu przeciwko władzom obozowym. Za karę wywieziony w głąb Niemiec do twierdzy Werl.
W [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]] od 1918, awansowany do stopnia [[major]]a. W listopadzie organizował w [[Lublin]]ie ochotniczy oddział do walki o [[Lwów]]. 6 czerwca 1919 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy I batalionu [[23 Pułk Piechoty im. płk. Leopolda Lisa-Kuli|23 Pułku Piechoty]]<ref>Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2300.</ref>. Od 15 sierpnia 1919 roku jako [[pułkownik]] dowodził [[9 Pułk Piechoty Legionów|9 Pułkiem Piechoty Legionów]]. W czasie [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]] walczył na czele 9 pp Leg, a w ostatniej fazie wojny dowodził [[VI Brygada Piechoty Legionów|VI Brygadą Piechoty]] i w zastępstwie 3 Dywizją Piechoty. W 1921 roku stanął na czele Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie. Od 1923 był dowódcą [[31 Pułk Strzelców Kaniowskich|31 Pułku Strzelców Kaniowskich]]. W latach 1923-1925 studiował w Akademii Wojskowej w [[Paryż]]u. W 1926 czasowo pełnił obowiązki I zastępcy szefa [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Generalnego]]. W czerwcu 1926 zastąpił generała brygady [[Jan Hempel (generał)|Jana Hempla]] na stanowisku dowódcy [[24 Dywizja Piechoty (II RP)|24 Dywizji Piechoty]] i [[Garnizon Jarosław|Garnizonu Jarosław]]<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 22 z 05.06.1926 r.</ref>. W 1927 roku mianowany [[generał]]em brygady. W [[Jarosław]]iu działał aktywnie na rzecz rozwoju kultury, ochrony zabytków (członek Okręgowej Komisji Konserwatorskiej) i sportu. Stał na czele delegatury Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był honorowym prezesem wojskowego klubu sportowego „Ognisko” i patronował Oddziałowi Związku Strzeleckiego „Strzelec”. Był pierwszym przewodniczącym [[Stowarzyszenie Miłośników Jarosławia|Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia]] i kierował sekcją konserwacji zabytków (1935-1939). Wspólnie z [[architekt]]em [[Mieczysław Dobrzański|Mieczysławem Dobrzańskim]] zorganizował prace konserwatorskie na terenie opactwa Benedyktynek.
7 listopada 1931 [[Województwo lwowskie|wojewoda lwowski]] zezwolił mu na zmianę nazwiska rodowego Wieczorkiewicz na Scaevola-Wieczorkiewicz<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 2 z 26.01.1934 r.</ref>.
Linia 67 ⟶ 40:
W 1992 roku jego imię otrzymała dotychczasowa ulica 8 marca na Kolonii Oficerskiej, a w 2010 roku 14. dywizjon artylerii samobieżnej w [[Jarosław]]iu.
▲
== Awanse ==
| |||