|
== Ideologia ==
Ideologia ELN zawiera elementy, takie jak stosowanie walki zbrojnej w celu ochrony społeczności przed operacjami krajowymi i międzynarodowymi. W latach 70. i 80., wśród partyzantów spopularyzowana została teologia wyzwolenia, popierał ją ksiądz [[Camilo Torres Restrepo]], uczestnik ruchu, jego interpretacja teologii nazywana jest jako "marksistowsko-chrześcijańska". Istotną bazę dla ruchu stanowili księża katoliccy o [[socjalizm|socjalistycznych]] poglądach, jednym z nich był Manuel Perez Martinez zwany w szeregach partyzantki po prostu jako "ksiądz", był on od lat 70. dowódcą grupy powstańczej, aż do śmierci na zapalenie wątroby w 1998 roku.
ELN jest członkiem [[Forum São Paulo]], skupiającego partie i organizacje [[lewica|lewicy]] oraz [[skrajna lewica|skrajnej lewicy]].
==== Relacje ELN-FARC ====
ELN od czasu czasu współpracuje z FARC, według sprawozdania Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka z lutego 2005 roku, w 2004 roku ELN i FARC przeprowadziły wspólne akcje bojowe<ref>Report of the High Commissioner for Human Rights on the situation of human rights in Colombia (word document). United Nations High Commissioner for Human Rights. Accessed 2008-07-06</ref>. W połowie 2006 roku rywalizacja pomiędzy lokalnymi strukturami FARC i ELN w Arauca, wzdłuż granicy z Wenezuelą, przerodziła się w otwarte starcia zbrojne. Według BBC, FARC dąży do przejęcia terytoriów ELN i mniejszych armii rebeliantów stacjonujących w pobliżu granicy z Wenezuelą, w odpowiedzi na to partyzanci zabili kilku żołnierzy FARC. Na stronie FARC zamieszczono oświadczenie w którym oskarżono ELN o ataki na żołnierzy FARC<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/5070408.stm Colombian rebels turn on allies. BBC News. Accessed 2008-07-06]</ref>.
19 stycznia 2009 roku, magazyn Tydzień Kolumbii, opublikował nagrania telefoniczne z 2006 roku, nagrane przez Biuro Prokuratora Generalnego między dowódcą wojska w departamencie Arauca a głównym dowódcą ELN. W czasie rozmowy oficer wojska zaproponował partyzantom ELN wspólny atak na partyzantów z FARC. Taktyka ta prowadzona była przez innych dowódców wojska którzy działali w imię zasady "wróg mojego wroga jest moim przyjacielem", wykorzystując fakt że FARC i ELN, wzajemnie walczą ze sobą o terytoria i wpływy<ref>[http://www.semana.com/nacion/articulo/como-ejercito-alio-eln-arauca/99226-3 Revista Semana: Cómo el Ejército se alió con el ELN en Arauca]</ref>.▼
W grudniu 2006 roku, ELN ogłosiło że nie prowadzi wojny z FARC. W grudniu 2009 ELN poinformowało o tym że nie zgodziło się z propozycją FARC, która chciała podjąć kroki do zjednoczenia dwóch organizacji.
26 maja 2008 roku ELN napisał list do sekretariatu FARC, w którym wezwał największą grupę rebeliantów do przezwyciężenia "trudności doświadczanych w dzisiejszym kolumbijskim ruchu powstańczym". Treść listu opublikowana została na stronie internetowej Armii Wyzwolenia Narodowego.
▲19 stycznia 2009 roku, magazyn Tydzień Kolumbii, opublikował nagrania telefoniczne z 2006 roku, nagrane przez Biuro Prokuratora Generalnego między dowódcą wojska w departamencie Arauca a głównym dowódcą ELN. W czasie rozmowy oficer wojska zaproponował partyzantom ELN wspólny atak na partyzantów z FARC. Taktyka ta prowadzona była przez innych dowódców wojska którzy działali w imię zasady "wróg
mojego wroga jest moim przyjacielem", wykorzystując fakt że FARC i ELN, wzajemnie walczą ze sobą o terytoria i wpływy<ref>[http://www.semana.com/nacion/articulo/como-ejercito-alio-eln-arauca/99226-3 Revista Semana: Cómo el Ejército se alió con el ELN en Arauca]</ref>.
== Struktury ==
Polityczne i wojskowe struktury Armii Wyzwolenia Narodowego dowodzone są przez Dyrekcję Krajową złożoną z 23 dowódców guerilli. Centralne Dowództwo składa się z pięciu dowódców: jeden z nich odpowiedzialny jest za działalność na arenie politycznej i jest szefem ELN. Drugi dowódca odpowiedzialny jest za dowodzenie oddziałami zbrojnymi ELN. Trzeci odpowiedzialny jest za sprawy międzynarodowy, czwarty działa jako doradca finansowy a piąty działa jako łącznik Centralnego Dowództwa i wszystkich "frontów" zwanych jako "obszary strategiczne".
W latach od 1973 do 1998 organizacja dowodzona była przez hiszpańskiego księdza Manuela Péreza Martíneza. Wraz ze śmierdzą księdza Pereza, 14 lutego 1998, dowództwo objął Nicolas Rodriguez Bautista. Obecnie do Centralnego Dowództwa wchodzi dwadzieścia pięć osób w tym m.in.<ref>[http://oasportal.policia.gov.co/portal/page/portal/UNIDADES_POLICIALES/Direcciones_tipo_Operativas/Direccion_Central_Inteligencia/Planes_seguridad/Tab325980/Tab325988/pago_recompensas.ppt Policia Nacional de Colombia: COCE del ELN]</ref>:
* Nicolas Rodriguez Bautista (alias "Gabino", wojskowy i polityczny przywódca ELN)
* Israel Ramirez Pineda ("Pablo Beltran")
* Cañas Pedro Serrano ("Oscar Santos")
* Rafael Sierra Granados ("Ramiro Vargas")
Front i obszary strategiczne podzielone są na fronty wiejskie i miejskie. Fronty wiejskie składają się z "Columnas", "Compañías", "Destacamentos", "Escuadras" i "Triadas" . Poza frontami miejskimi i wiejskimi, działa Milicja Ludowa.
=== Fronty ===
Fronty i obszary strategiczne tworzone są na znaczących gospodarczo obszarach kraju. Obecnie dwa takie obszary; Santanderes Norte de Santander i Santander we wschodniej i południowo-zachodniej Kolumbii są obszarem działania ELN. ELN na tą chwile jest obecna we wszystkich departamentach Kolumbii, a zwłaszcza w dużych miastach.
Najważniejszym obszarem strategicznym Armii Wyzwolenia Narodowego jest "Dario Ramirez Castro", obejmujący południowe regiony Bolivar i północny departament Antioquia. W skład "ABC" wchodzi Arauca, Boyaca i Casanare. "Region Coffe" znajduje się w departamentach Caldas, Risaralda, Quindio i Tolima. "Victor Medina Moron", położony jest w południowym departamencie La Guajira i na północy departamentu Cesar. "Benkos Biojó", znajduje się w departamencie Magdalena. Region "Border", obejmuje Norte de Santander i Nariño. Obszar "przemysłowy" działa w departamencie Antioquia, a szczególnie w mieście Medellin, regionach południowych i w Urabá.
==== Front "Gustavo Palmezano" ====
Obejmuje departamenty La Guajira i północne tereny departamentu Cesar. Nazwa Frontu upamiętnia Gusavo Palmezano, lidera związkowego zamordowane w miejscowości San Juan Del Cesaro.
ELN prowadzi działania zbrojne w miejscowości Caracoli i w pobliżu miasta Riohacha, u podnóża Sierra Nevada de Santa Marta. Front dowodzony jest przez José Luisa Celestino Chamorro.
==== Front "Luciano Ariza" ====
Po utworzeniu frontu "Gustavo Palmezano", ELN utworzyło front "Luciano Ariza" obejmujący wiejskie gminy Ríohacha i Urumita, Villanueva, Fonseca Barrancas i Molino. Na czele frontu stoi Wilmer Lopez, pseudonim "Mime".
==== Front "Carlos Alirio Buitrago" ====
Front powstał w 1980 roku, na polecenie księdza Bernardo Arroyave Lopeza, alias Ricardo Brown Idarraga. Działał on na obszarach wiejskich w w San Luis (Antioquia) San Carlos i Granadzie, stopniowo rozszerzając zasięg do St Louis i Cocorná<ref>[http://www.mindefensa.gov.co/descargas2/anexos/5625_Logros_de_la_Politica_de_Consolidacion_de_Defensa_y_Seguridad_Democratica_-_Power_point.ppt?PHPSESSID=c23f435417a2f7de22be193ad81f859d Ministerio de Defensa: LOGROS DE LA POLÍTICA DE CONSOLIDACIÓN DE LA SEGURIDAD DEMOCRÁTICA – PCSD]</ref>.
Front "Carlosa Alirio Buitrago" dokonał wielu akcji bojowych, atakując m.in. ośrodki przemysłu cementowego czy infrastrukturę energetyczną. Z frontu utworzono mniejsze fronty ELN; "Jose Maria Cordoba", "José María Carbonel" i "Luis Fernando Moncada"<ref>[http://www.mindefensa.gov.co/descargas2/anexos/5625_Logros_de_la_Politica_de_Consolidacion_de_Defensa_y_Seguridad_Democratica_-_Power_point.ppt?PHPSESSID=c23f435417a2f7de22be193ad81f859d Ministerio de Defensa: LOGROS DE LA POLÍTICA DE CONSOLIDACIÓN DE LA SEGURIDAD DEMOCRÁTICA – PCSD]</ref>.
== Linki zewnętrzne ==
| 