Jan Nielubowicz: Różnice pomiędzy wersjami

|imię i nazwisko org =

|pseudonim =

|grafika =

|opis grafiki =

|podpis =

|imię przy narodzeniu =

|przyczyna śmierci =

|commons =

|wikiźródła =

|wikicytaty =

|www =

'''Jan Nielubowicz''' (ur. [[28 października]] [[1915]] w [[Warszawa|Warszawie]]<ref name="stol">{{cytuj pismo|tytuł=Sto warszawiaków i warszawianek|czasopismo=Warszawski Kalendarz Ilustrowany "Stolicy"„Stolicy” – 1967|wydawca=Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika "Stolica"„Stolica”|strony=45|data=1966|miejsce wydania+Warszawa}}</ref>, zm. [[2 lutego]] [[2000]] w Warszawie) – polski lekarz, profesor zwyczajny dr hab. czł. rzecz. [[Polska Akademia Nauk|PAN]], współtwórca [[Przeszczepianie narządów|transplantologii]] w Polsce.

Uczęszczał do [[Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie|gimnazjum Stefana Batorego]] w Warszawie<ref name="stol" />. W [[1929]] zmarł ojciec Jana, zaś jego matka, Wanda Nielubowiczowa, zdecydowała się przenieść do [[Wilno|Wilna]]. W Wilnie ukończył szkołę średnią i rozpoczął studia na [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytecie Stefana Batorego]] w Wilnie. W [[1936]] powrócił do Warszawy i kontynuował studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie im. J. Piłsudskiego w Warszawie]]<ref name="stol" />, w czasie których został przyjęty do [[Arkonia (korporacja)|Korporacji Akademickiej Arkonia]]. Dyplom lekarza uzyskał [[3 marca]] [[1939]]. Po wybuchu wojny znalazł się na terytorium zajętym przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W [[1940]] na polecenie litewskich i radzieckich władz okupacyjnych rozpoczął praktykę lekarską w Wilnie i [[Kowno|Kownie]]. Od [[1943]] był ordynatorem, jedynym lekarzem małego szpitala w [[Wołożyn]]ie.

W [[1945]] ponownie powrócił do Warszawy i rozpoczął pracę w Klinice Chirurgicznej w [[Szpital Dzieciątka Jezus|Szpitalu Dzieciątka Jezus]] w Warszawie, tej samej, w której pracował kiedyś jego ojciec. W klinice tej pracował na różnych stanowiskach do roku [[1975]], kiedy to Klinika została podzielona i przeniesiona do nowo budowanego Szpitala przy ul. Banacha. W tym szpitalu pracował do 1986 roku, w którym to przeszedł na emeryturę. W [[1959]] został kierownikiem I Kliniki Chirurgicznej [[Warszawski Uniwersytet Medyczny|A.M.]] w Warszawie. W latach [[1974]]-[[1986]] był dyrektorem Instytutu Chirurgii [[Warszawski Uniwersytet Medyczny|A.M.]]

Klinikę Chirurgiczną w [[Szpital Dzieciątka Jezus|Szpitalu Dzieciątka Jezus]] (wtedy [[Państwowy Szpital Kliniczny nr 1]]) reaktywował uczeń profesora Nielubowicza [[Wojciech Rowiński]] w roku [[1980]].

W [[1947]] obronił pracę doktorską: ''Ropowice żołądka i jelit''. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w [[1952]] na podstawie pracy ''Badania nad powstawaniem ostrego żółtego zaniku (ostrej martwicy) wątroby pod wpływem przedostawania się lub wprowadzenia do przewodu żółciowego wspólnego soku trzustkowego lub pankreatyny''. Tytuł profesora nadzwyczajnego chirurgii otrzymał [[27 kwietnia]] [[1962]], a profesora zwyczajnego [[1 lipca]] [[1970]].

W [[1958]] dzięki [[Fundacja Rockefellera|Fundacji Rockefellera]] odbył roczny staż w Klinice Chirurgicznej [[Harvard University|Uniwersytetu Harvarda]] w [[Boston]]ie w [[Stany Zjednoczone|USA]] dzięki czemu miał możliwość lepszego zapoznania się z osiągnięciami chirurgicznymi na świecie.

Po powrocie z Bostonu stworzył szkołę nowoczesnej chirurgii opartej na badaniach naukowych. Był twórcą lub reformatorem wielu dziedzin chirurgii polskiej, m.in. w [[1966]] doprowadził do pierwszego udanego zabiegu [[Przeszczepianie narządów|transplantacji]] ([[przeszczepienie nerki|przeszczep nerki]]) w Polsce.

Od [[1957]] równolegle z pracą w Akademii Medycznej był kierownikiem Zakładu Chirurgii Doświadczalnej [[Polska Akademia Nauk|PAN]]. Od [[1969]] był członkiem korespondentem PAN, zaś od [[1983]] członkiem rzeczywistym PAN.

Od [[1 października]] [[1981]] do [[30 września]] [[1986]] przez dwie kadencje był [[rektor]]em [[Warszawski Uniwersytet Medyczny|Akademii Medycznej w Warszawie]].

Był członkiem 14 zagranicznych towarzystw naukowych, w tym członkiem honorowym Brytyjskiego i Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgów. Od sześciu polskich uczelni medycznych otrzymał tytuł [[Doctor honoris causa|doktora honoris causa]]. W [[1997]] otrzymał od Papieża ''Komandorię z Gwiazdą [[Order Świętego Sylwestra|Orderu Św. Sylwestra Papieża]]'', a w [[1990]] ''Krzyż Wielki [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]''.

* [http://www.arkonia.uw.edu.pl/Biul6/nielubowicz.htm Wojciech Nielubowicz "Wspomnienie„Wspomnienie o filistrze prof. dr med. Janie Nielubowiczu"Nielubowiczu” Strona korporacji Arkonia, styczeń 2001]

* {{ludzie nauki|63724|Jan Nielubowicz}}