Qere–Ketib: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
...
...
Linia 1:
Qere–Ketib, a dokładnie: q<sup>e</sup>rê – k<sup>e</sup>ṯîḇ – 2 aramejskie imiesłowy „czytany” – „napisany”<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko = G. Deiana, A. Spreafico (opr. wer. pol. S. Bazyliński)|imię = |tytuł = Wprowadzenie do hebrajszczyzny biblijnej|rok = 2001|wydawca = Towarzystwo Biblijne w Polsce|miejsce = Warszawa|strony = 22|isbn = 83-85260-25-0}}</ref>, których używa się jako terminu technicznego w odniesieniu do Biblii herbrajskiej, na oznaczenie poprawek błędów w tekście spółgłoskowym (rzeczywistych lub domniemanych). BłędneW BHS (jak w większości rękopisów) błędne słowo jest oznaczone punktem, a na marginesie podano prawidłowe wraz z literą ק (od qere);. Natomiast samogłoski z „błędnego” słowa mają być czytane ze słowem „poprawionym”. Istniały jednak także inne sposoby oznaczeń (np. pionowa kreska, podobna do końcowego ''nun'')<ref>E. Tov, ''Textual Criticism of the Hebrew Bible'', Minneapolis 2001<sup>2</sup>, s. 59.</ref>.
 
Jest to bardzo częste spośród oznaczeń masory tekstu masoreckiego (występuje (w zależności od konkretnego manuskryptu) od 800848 do ponad 15001566 razy)<ref>E. Tov, ''Textual Criticism of the Hebrew Bible'', Minneapolis 2001<sup>2</sup>, s. 58.</ref>.
 
== Historia powstania ==
Linia 9:
 
== Podział ==
<ref>Ernst Würthwein, ''The Text of the Old Testament''. An Introduction to the Biblia Hebraica, Grand Rapids 1995<sup>2</sup>, s. 23.</ref>
 
qere perpetuum (stałe qere) - słowo nie jest specjalnie oznaczone, ale samogłoski dodane należą do słowa, które należałoby przeczytać zamiast tego zapisanego danymi spógłoskami (np. zamiana Tetragrammu na imiona Adonaj albo Elohim)<ref>E. Tov, ''Textual Criticism of the Hebrew Bible'', Minneapolis 2001<sup>2</sup>, s. 59.</ref>.
 
The Qere/Ketiv differs from these in that it deals with cases where the reading tradition records a different word or, more often, a different form of a word from the written text. The Qere indicates how the word should be read. In BHS the Ketiv is pointed with the vowels belonging to the Qere while the Qere (in the margin written over ק̇) remains unpointed. Other printed editions follow a different procedure. Other manuscripts also vary in the ways Qere/Ketiv is marked.