Wojna austriacko-szwajcarska (1499): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m usuwanie szablonu {{Wojny szwajcarsko-austriackie}} |
drobne uzup. |
||
Linia 11:
W międzyczasie cesarz Fryderyk III mianował swojego syna [[Maksymilian I Habsburg|Maksymiliana]] I nowym królem. Poprzez swoje małżeństwo z [[Maria Burgundzka|Marią Burgundzką]], córką [[Karol Zuchwały|Karola Zuchwałego]], nowy władca znalazł się w posiadaniu Niderlandów oraz księstwa [[Burgundia|Burgundii]]. W roku 1487 doszło do rozmów Maksymiliana ze Szwajcarami, w wyniku których król niemiecki uznał terytorialne posiadłości Helwetów. Szwajcarzy nie podpisali jednak z Niemcami ostatecznego dokumentu, ociągały się zwłaszcza miasta Zurych, Berno, [[Zug (miasto)|Zug]] i [[Solura (miasto)|Solurę]]. W roku 1491 pod naciskiem Francji Szwajcarzy zawarli natomiast sojusz z księstwem Bawarii.
== Rywalizacja pomiędzy Szwajcarami a szwabskimi
Konflikt pomiędzy [[Francja|Francją]] a Maksymilianem I o sukcesję burgundzką doprowadził do serii wojen we Flandrii i Burgundii. Spór o terytoria burgundzkie toczyć się miał prawie sto lat. Szwajcaria jako kraj dostarczający żołnierzy obu stronom została mimo woli włączona w konflikt habsbursko-francuski. We wszystkich miastach szwajcarskich znajdowali się zwolennicy zarówno jednej jak i drugiej strony. Miasta środkowej części kraju popierały Francję, natomiast Zurich i Berno trzymały stronę Habsburgów. Próby przekonania zwolenników Francji nie powiodły się Maksymilianowi I, który zaczął werbować szwabskich [[lancknecht]]ów. Pomiędzy Szwajcarami a żołnierzami Szwabii powstała rywalizacja, obie strony obrzucały się szyderstwami i obelgami, wiele było też dezercji do obozu przeciwnika.
Linia 32:
== Rozstrzygnięcie na wschodzie: Schwaderloh, Frastanz i Calven ==
Dnia [[11 kwietnia]] 1499 Związek Szwabski przeprowadził atak na Thurgau. Splądrowano także kilka wsi położonych na południe od Konstancji. Niedługo później szwabscy
Maksymilian I w tym czasie przebywał w Niderlandach, skąd podjął marsz ku Konstancji. Jego apel o wystąpienie do wojny przeciwko Szwajcarom nie spotkał się jednak z większym odzewem, w związku z czym władca nie był w stanie wystawić do walki większych sił. Cesarz zdecydował się na atak na dolinę Muensteru (Muenstertal), starając się wykorzystać fakt, że wojska szwajcarskie przebywały nad Renem.
Linia 41:
== Rozstrzygnięcie na zachodzie: Dornach ==
[[Plik:Schlacht bei Dorneck.jpg|thumb|300px|Bitwa pod Dornach]]
Na zachodzie tymczasem wojska szwabskie przeprowadziły udany rajd na [[Solura (kanton)|kanton Solothurn]], pokonując pod Birs kontyngent szwajcarskiego wojska. Oprócz jednak zdobycia rejonu Birs, siły rządowe nie mogły pochwalić się większymi sukcesami. Przeciągająca się wojna odbijała się negatywnie na finansach państwa, a żołnierze domagali się coraz głośniej zaległego żołdu. Po rozmowach z wszystkimi obecnymi książętami zdecydowano się przeprowadzić atak na Solothurn z zamiarem zdobycia całego terenu aż po Aare. Liczono na łupy, które mogłyby pokryć zobowiązania wobec wojska.
| |||