Taurus KEPD 350: Różnice pomiędzy wersjami

Opracowanie pocisku rozpoczęto w pierwszej połowie 1997 roku. Formalne rozpoczęcie projektu oznaczonego nazwą Taurus datuje się na 31 marca 1998 roku, kiedy to firma LFK-Lenkflugkörpersysteme GmbH otrzymała kontrakt na opracowanie pocisku manewrującego o zasięgu co najmniej 350 km. W celu opracowania, badań i produkcji pocisku powołano firmę TAURUS Systems GmbH, która w 67% należy do niemieckiej firmy LFK-Lenkflugkörpersysteme GmbH (będącej częścią koncernu [[MBDA Deutschland]]), a w 33% do szwedzkiego [[Saab Bofors Dynamics]], z którym nawiązano współprace. Nazwa Taurus jest skrótem od Target Adaptive Unitary and dispenser Robotic Ubiquity System. Pierwotnie cały program miał służyć opracowaniu dwóch pocisków. Większego KEPD 350 przeznaczonego dla Niemiec, którego nosicielem miał być samolot PANAVIA Tornado oraz mniejszego, KEPD 150 przeznaczonego dla szwedzkiego [[Saab JAS 39 Gripen]]. Szwedzki pocisk miał mieć mniejszy zasięg (do 300 km) oraz mniejszą masę. Akronim KEPD – Kinetic Energy Penetration Destroyer oznaczał sposób niszczenia celu poprzez penetrator o bardzo wysokiej energii kinetycznej. 4 października 1999 roku po raz pierwszy zrzucono z samolotu makietę pocisku. 30 września 2000 roku odbył się pierwszy, kierowany lot Taurusa. W 2002 roku Niemcy zamówiły 600 pocisków Taurus (ostatni z zamówionych przez Luftwaffe pocisków został dostarczony 6 grudnia 2010 roku). W 2003 roku Szwecja przeprowadziła próby z KEPD 350 przenoszonym przez Gripena, który na swoich wewnętrznych węzłach mógł przenosić dwa takie pociski. Było to powodem zarzucenia prac nad KEPD 150. W listopadzie 2005 roku na poligonie w [[Republika Południowej Afryki|RPA]] przeprowadzono finalny test rakiety w pełnej konfiguracji z głowicą bojową. W tym samym roku [[Hiszpania]] podpisała kontrakt na integrację Taurusa ze swoimi [[McDonnell Douglas F/A-18 Hornet|Hornetami]]. W 2010 roku zakończono dostawę 43 pocisków do tego kraju. W 2006 roku gotowość operacyjną do współpracy z pociskiem uzyskały niemieckie Tornada. Pociski znajdą się również na wyposażeniu południowokoreańskich samolotów F-15K Slam Eagle<ref>Robert Czulda,''Modernizacja lotnictwa Sił Powietrznych Republiki Korei'', „Lotnictwo”, nr 1 (2014), s. 32-39, {{ISSN|1732-5323}}</ref>.

 

 

== Konstrukcja ==

 

{{Przypisy}}