Kmieć: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 85.219.203.138 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 31.183.12.65. |
|||
Linia 4:
W XI-XII wieku słowo to oznaczało dostojników książęcych<ref name=EPPWN />, możnych.
W XIV i XV wieku słowo to oznaczało chłopów, którzy mieli własne gospodarstwo o powierzchni przynajmniej 1 [[Łan (miara powierzchni)|łana]]<ref name=EPPWN /> ziemi; w zamian za co musieli płacić panu feudalnemu [[czynsz]] i wykonywać prace rolne na jego ziemi. Początkowo 1 dzień, a w końcu nawet 10 dni w tygodniu
== [[Etymologia]] ==
Pochodzenie słowa nie jest ustalone, spotyka się następujące hipotezy:
* Zdaniem [[Profesor|prof.]] [[Jan Karol Kochanowski|Jana Karola Kochanowskiego]], rektora [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]] słowo „kmieć” pochodzi od greckiego '''wieś''', '''mieszkaniec wsi'''<ref>[http://www.archive.org/stream/szkiceidrobiazg00kochgoog „Szkice i drobiazgi historyczne”], [[Jan Karol Kochanowski]], Warszawa, 1908.</ref> (w: „Szkice i drobiazgi historyczne”).
* Zdaniem prof. [[Franciszek Sławski|Franciszka Sławskiego]] słowo „kmieć” pochodzi od [[łacina|łacińskiego]] ''comes'' w [[Dopełniacz (przypadek)|dopełniaczu]] ''comitis'' oznaczające towarzysza, zwłaszcza panującego albo wodza; osobę należącą do orszaku panującego. (''Culpam poena premit '''comes''''' – winie depcze po piętach jej towarzyszka kara. [[Aforyzm|Maksyma]] Autor: [[Horacy (poeta)|Quintus Horatius Flaccus]]).
* Zdaniem prof. [[Andrzej Bańkowski|Andrzeja Bańkowskiego]] słowo „kmieć” ma pochodzenie [[Iran|irańskie]] (A. Bańkowski „Słownik etymologiczny języka polskiego t.1 A-K”).
== Zobacz też ==
* [[Chałupnik]]
* [[Komornik (historia)|Komornik]]
* [[Parobek]]
* [[Zagrodnik]]
{{Wikiźródła|Encyklopedia staropolska/Kmieć|hasło ''Kmieć'' w Encyklopedii staropolskiej|tekst=nie}}
| |||