Leżajsk: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Bez źródła
uściślenie
Znacznik: Wątpliwe edycje w tematyce kolejowej?
Linia 52:
Miasto sąsiaduje z gminami: [[Kuryłówka (gmina)|Kuryłówka]] i [[Nowa Sarzyna (gmina)|Nowa Sarzyna]].
 
== Przynależność administracyjna ==
[[podział administracyjny Polski 1975–1998|W latach 1975–1998]] miasto administracyjnie należało do [[Województwo rzeszowskie (1975-1998)|województwa rzeszowskiego]].
* 1867-1918 - kraj koronny [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicja i Lodomeria]]
* 1918-1939 - [[Województwo lwowskie]]
* 1939-1944 - [[Dystrykt krakowski]], [[Generalne Gubernatorstwo]]
* 1945-1975 - [[Województwo rzeszowskie (1945-1975)]]
* 1975-1998 - [[Województwo rzeszowskie (1975-1998)]].
 
== Demografia ==
Linia 104 ⟶ 109:
[[13 września]] [[1939]] r., w środę, rozpoczęła się w Leżajsku niemiecka okupacja. Za ostatnimi wycofującymi się za linię Sanu żołnierzami [[Armia Kraków|Armii „Kraków”]] do miasta weszły oddziały [[28 Dywizja Piechoty (III Rzesza)|28 Dywizji Piechoty]] [[Wehrmacht]]u{{r|S Kułacz Zajęcie Leżajska}}. [[15 września]] [[1939]] r. oficjalną delegację armii niemieckiej z pierwszym Komendantem Miasta przyjął wraz z miejscowymi volksdeutschami w Zarządzie Miasta, ubrany w mundur członka SA, inż. Weissbrott – od 1939 r. zatrudniony w Leżajsku przez władze wojewódzkie w charakterze geodety. Do współpracy przystąpili także niektórzy Ukraińcy.
 
[[3 listopada]] [[1939]] r., przed Świętem Niepodległości, przeprowadzone zostały aresztowania, głównie przedstawicieli inteligencji. Aresztowani zostali m.in. burmistrz T. Niziński, profesorowie gimnazjalni S. Gdula, W. Klimek, J. Gröger. Kolejna akcja aresztowań miała miejsce w sierpniu 1940 roku. Aresztowano m.in. ks. Czesława Brodę oraz płk. [[Stanisław Eustachiewicz|Stanisława Eustachiewicza]] (1.11.1883 – 5.01.1948 – Pułk. Korp.Sąd. W.P., b. więzień polityczny Oranienburga).
 
15 września 1939 roku Niemcy spalili leżajską synagogę. W pierwszych dniach października 1939 r. poza linią demarkacyjną, przebiegającą 11 km od miasta, za [[San]], do sowieckiej strefy okupacyjnej wypędzono większość Żydów. Pozostałych 350 Żydów zamknięto w 1941 roku w getcie i wielu zamordowano w egzekucjach na leżajskim cmentarzu. [[1 maja]] [[1942]] r. getto zlikwidowano, część ludności przeniesiono do obozu przejściowego w Pełkiniach oraz do obozów pracy w Rozwadowie i Radymnie, a ok. 100 osób stracono na miejscu. Przy drodze z Leżajska do Wierzawic policja niemiecka rozstrzelała podczas II wojny światowej 22 Żydów. Niektórzy mieszkańcy Leżajska pomagali w getcie Żydom pomimo grożącej za to kary śmierci.