SS Kaiser Wilhelm der Große: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawka błędu merytorycznego
m dr.
Linia 40:
'''Kaiser Wilhelm der Große''' – [[Cesarstwo Niemieckie|niemiecki]] oceaniczny [[statek pasażerski]], należący do przedsiębiorstwa żeglugowego [[Norddeutscher Lloyd]]. Statek zbudowano w stoczni [[AG Vulcan Stettin]] w [[Szczecin]]ie. Nazwa statku została nadana na cześć cesarza Niemiec [[Wilhelm I Hohenzollern|Wilhelma I Hohenzollerna]].
 
„Kaiser Wilhelm der Große” został zwodowany 4 maja 1897 roku, a swój pierwszy rejs odbył 19 września tego samego roku na trasie z [[Bremerhaven]] do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]]. W momencie zwodowania był największym statkiem świata (większy od niego brytyjski statek pasażerski [[SS Great Eastern|„Great Eastern”]] został wcześniej zezłomowany<ref name="tgol">{{cytuj stronę| url = http://www.thegreatoceanliners.com/kwdg.html| tytuł = Kaiser Wilhelm der Grosse| data dostępu = 2013-02-11| opublikowany = The Great Ocean Liners| język = en}}</ref>). „Kaiser Wilhelm der Große” był pierwszym niemieckim statkiem, któremu udało się zdobyć [[Błękitna Wstęga Atlantyku|Błękitną Wstęgę Atlantyku]], czego dokonał 29 listopada 1897 roku. Zapoczątkował on serię niemieckich, zbudowanych w Szczecinie, rekordowo szybkich transatlantyków: następnymi były [[SS Deutschland (1900)|„Deutschland”]] (zbudowanynależący w Szczecinie dlado linii [[HAPAG|Hamburg-Amerika]], zwodowany 10 stycznia 1900 roku<ref>{{Cytuj|autor = Roman Czejarek|tytuł = Szczecińskie czterofajkowce|data = 2005}}</ref>), oraz dwie – również zbudowane w Szczecinie jednostki bliźniacze dla „Kaiser Wilhelm der Große” – [[SS Kronprinz Wilhelm|„Kronprinz Wilhelm”]] i [[SS Kaiser Wilhelm II|„Kaiser Wilhelm II”]] (powstał także trzeci bliźniaczy statek, [[SS Kronprinzessin Cecilie|„Kronprinzessin Cecilie”]], nie zdobył on jednak Błękitnej Wstęgi). Statki te były pierwszymi transatlantykami przełomu XIX i XX wieku, mającymi po cztery kominy{{r|tgol}}.
 
„Kaiser Wilhelm der Große” mimo początkowej sławy rekordzisty nie cieszył się wielką sympatią podróżnych, gdyż miał nadmierne skłonności do kołysania się na fali, w związku z czym Amerykanie nadali mu złośliwy przydomek ''Rolling Billy'' („kołyszący Wiluś”)<ref>{{cytuj książkę | autor = Gregory Votolato| tytuł = Transport Design: A Travel History| wydawca = Reaktion Books| rok = 2007| strony = 107| url = http://books.google.pl/books?id=PcJcWlzZsYEC| isbn = 1861893299}}</ref>.