Wagon osobowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Ogrzewanie w wagonach: Bardziej dokładny opis ogrzewania elektrycznego i parowego.
Linia 48:
''Ogrzewanie wodne'' jest lepszą wersją ogrzewania powietrznego, z tą różnicą, że zamiast powietrza w rurach płynęła woda, co znacznie poprawiło możliwość regulacji. W wersji ulepszonej woda nie była podgrzewana przez piec, lecz elektrycznie (z lokomotywy). W tej wersji stosuje się ją czasem nawet do dziś, głównie w wagonach sypialnych (wagon może być ogrzewany niezależnie, także po odłączeniu od lokomotywy).
 
''Ogrzewanie parowe'' jest to pierwszy system ogrzewania nieindywidualnego, w którym ogrzewanie pochodziło z kotła parowego w lokomotywie lub specjalnym wagonie ogrzewczym. Obecnie system ten nie jest stosowany, jednakże są jeszcze lokomotywy i wagony posiadające ten system. Ogrzewanie to było popularne w czasach parowozów, wtedy była stosowana para z kotła parowozu. W niektórych lokomotywach spalinowych stosowano kotły parowe które do ogrzania wody wykorzystywały gorące spaliny z silnika. Jeśli lokomotywa nie mogła ogrzać wagonów (nie posiadała kotła) stosowane były wagony ogrzewcze.
 
''Ogrzewanie elektryczne'' System ten polega na grzejnikach elektrycznych podłączonych do lokomotywy lub zasilanych z prądnic znajdujących się przy wózku. Często umożliwia regulację (0, 1/3, 2/3, 1). System ten zyskał popularność podczas postępującej elektryfikacji szlaków. Lokomotywy elektryczne posiadają sprzęgi ogrzewania na które podawany jest prąd bezpośrednio z sieci trakcyjnej. W lokomotywach spalinowych stosuję się specjalne prądnice zasilające ogrzewanie odpowiednio wysokim napięciem.
 
''Ogrzewanie elektryczne nawiewowe'' to nowoczesny system ogrzewania polegający na wtłaczaniu do przedziałów gorącego powietrza ogrzewane przez grzejniki elektryczne często posiada pełną regulację temperatury.