Wznoszenie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Swd (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
m dopisano tekst
Linia 1:
[[Plik:ENTERAIR6-SPENB.jpg|right|thumb|Boeing 737 [[Enter Air]] podczas wznoszenia]]
'''Wznoszenie''' (lot wznoszący) – faza [[Lot aerodynamiczny|lotu]] [[statek powietrzny|statku powietrznego]], charakteryzująca się zwiększaniem [[odległość|odległości]] pomiędzy statkiem powietrznym a [[ziemia|ziemią]] w [[czas]]ie.
 
Wznoszenie - ruch statku powietrznego po torze wznoszącym nachylonym do poziomu pod kątem Θ. Wznoszenie może być ustalone i nieustalone. Prędkość lotu i kąt nachylenia toru lotu zależą od nadmiaru ciągu (mocy), który równa się różnicy [[Ciąg rozporządzalny|ciągu rozporządzalnego]] i [[Ciąg niezbędny|ciągu niezbędnego]] do lotu poziomego.
 
Składowa pionowa prędkości lotu ''w = v sin Θ'' nazywa się pionową prędkością ''w''.
 
Dla samolotów poddźwiękowych jest ona największa przy ziemi, a na pułapie teoretycznym jest równa zeru, dla samolotów naddźwiękowych jest ona największa na wysokości 11 [[Kilometr|km]]. Największy kąt pochylenia toru lotu uzyskuje się podczas lotu z prędkością optymalną, gdyż nadmiar ciągu jest największy.
 
W przypadku samolotów poddźwiękowych wznoszenie traktuje się jako ruch ustalony, natomiast samoloty naddźwiękowe (ze względu na duże nadmiary ciągu) mogą podczas wznoszenia rozpędzać się i wtedy wznoszenie należy traktować jako nieustalone. Ze wzrostem wysokości maksymalna prędkość pionowa maleje{{odn|Piotrowski|1987|s=820-821}}.
 
Wznoszenie [[statek powietrzny]] osiąga się na różne sposoby. Może być ono spowodowane zmianą kąta natarcia skrzydeł, zwiększeniem mocy silników i prędkości. Najczęściej wynika ono z połączenia dwóch powyższych czynników. Wznoszenie i prędkość wznoszenia zależy również od zmniejszania się gęstości powietrza na wyższych wysokościach.
Linia 9 ⟶ 17:
 
[[Prędkość wznoszenia]] lub [[Zniżanie|zniżania]] jest mierzona [[wariometr]]em w prostych konstrukcjach lub za pomocą [[centrala aerometryczna|centrali aerometrycznej]].
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | imię = E. | nazwisko = Piotrowski | tytuł = Encyklopedia Techniki Wojskowej | wydawca = Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej | wydanie = II | inni = Jerzy Modrzewski (Przewodniczący Komitetu Naukowo-Redakcyjnego) | miejsce = Warszawa | rok = 1987 |strony = 820-821 |isbn = 83-11-07275-2 | odn = tak }}
 
== Zobacz też ==