Fotogrametria: Różnice pomiędzy wersjami

Do wykonywania zdjęć fotogrametrycznych są wykorzystywane specjalne, na ogół wielkoformatowe, aparatykamery fotograficzne,fotogrametryczne wyposażone w specjalne [[obiektyw]]y pozbawione [[aberracja optyczna|aberracji]].

W zależności od sposobu wykonywania zdjęć rozróżnia się fotogrametrię naziemną ([[terrofotogrametriaTerrafotogrametria|terrofotogrametrięterrafotogrametrię]]) oraz fotogrametrię lotniczą ([[aerofotogrametria|aerofotogrametrię]]). Zależnie od sposobu wykorzystania zdjęć rozróżnia się fotogrametrię płaską (jednoobrazową) i fotogrametrię przestrzenną (dwuobrazową), zwaną też [[stereofotogrametria|stereofotogrametrią]], w której przestrzenny obraz przedmiotu lub terenu uzyskuje się za pomocą [[stereogram]]u – pary zdjęć wykonanych z dwóch punktów przestrzeni.

!'''-analogowa'''

!'''-analityczna'''

!'''-cyfrowa'''

|[[autograf (fotogrametria)|autograf]] cyfrowy<br />- fotogrametryczna<br />stacja robocza

Pierwsze zdjęcia fotogrametryczne wykonano z [[balon]]u na uwięzi w [[1858]]-[[1859]] w [[Paryż]]u. W [[Polska|Polsce]] inicjatorem wykorzystania fotogrametrii był [[Kasper Weigel]], który w [[1918]] zastosował stereofotogrametrię do opracowania [[mapa topograficzna|mapy topograficznej]] części [[Tatry|Tatr]], wykonanej w skali 1:20&nbsp;000 w latach [[1924]]–[[1934]]. Fotogrametrię stosuje się też m.in. w [[geologia|geologii]] do poszukiwań [[Surowiec mineralny|surowców mineralnych]], w [[architektura|architekturze]] do inwentaryzacji zabytków, a także w [[archeologia|archeologii]], [[meteorologia|meteorologii]] i [[Gospodarka leśna|leśnictwie]]. Coraz częściej jednak zamiast zdjęć lotniczych stosuje się zdjęciaobrazy satelitarne.

ZastosowaniaStosowana głównie do pomiaru kształtu całego ciała lub jego części. Dla pomiaru całego ciała stosuje się system dwóch [[kamera filmowa|kamer]] umieszczonych po obu stronach ciała. Człowiek ustawiony jest w specjalnym statywie, gdzie jest unieruchomiony i który posiada system punktów umożliwiających odtworzenie orientacji zewnętrznej [[Fotografia|zdjęć]]. Graficzna prezentacja pomiarów całego ciała (w postaci [[warstwica|warstwic]] i profilów) pozwala na analizę: [[skrzywienie kręgosłupa|skrzywień kręgosłupa]] i jego kontrolnych pomiarów w czasie [[rehabilitacja|rehabilitacji]]. Szeroką popularnością cieszy się tu technika mory, czyli- dwa jednakowe [[Grafika rastrowa|rastry]] liniowe zrzutowane optycznie na przestrzenny obiekt o ograniczonej głębi tworzą na powierzchni obiektu topografietopografię mory, która reprezentuje mapę warstwicową. Pomiary [[głowa|głowy]] dla analizy kształtu twarzy (wykonywana dla analizy przeprowadzonych [[chirurgia plastyczna|operacji plastycznych]]). Pomiary kształtu [[zęby|zębów]] (przed przeprowadzeniem operacji i wykonania protez lub urządzeń korekcyjnych). Pomiary [[oko|oka]] - zarówno jego wewnętrznej jak i zewnętrznej części - w celu analizy zmian kształtu [[Soczewka (anatomia)|soczewki ocznej]] i tarczy nerwu wzrokowego na dnie oka. Pomiar oka przeprowadza się specjalną kamera okulistyczną (fundus camera). Dodatkowo pomiary [[oko|oka]] mają zastosowania do produkcji [[szkło kontaktowe|szkieł kontaktowych]]. Pomiary części ciała dla produkcji protez. Do automatyzacji takiego procesu potrzebne jest stworzenie numerycznego modelu opisującego ich kształt.