Strumień indukcji magnetycznej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. strumień indukcji magnetycznej oznaczamy wielką literą fi |
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
Linia 1:
'''Strumień indukcji magnetycznej'''
Strumień przepływający przez powierzchnię ''S'' jest zdefiniowany jako [[iloczyn skalarny]]
[[Plik:Indukcja.svg|right|100px]] Dla powierzchni płaskiej i jednorodnego pola magnetycznego wzór na strumień ma postać:
:: <math>\Phi = \vec{B} \cdot \vec {S} = B S \cos \alpha</math>
gdzie <math>\vec{B}</math> to wektor indukcji magnetycznej, <math>\vec{S}</math> to [[wektor powierzchni]] ''S'', natomiast <math>\alpha</math> jest kątem między wektorami <math>\vec{B}</math> i <math>\vec{S}</math>.
Dla dowolnej powierzchni:
Linia 15 ⟶ 13:
[[Jednostka miary|Jednostką]] strumienia indukcji magnetycznej jest weber ([[Weber (jednostka)|Wb]]).
Strumień indukcji magnetycznej przyjmuje wartość maksymalną, gdy wektor indukcji magnetycznej jest prostopadły do powierzchni, a najmniejszą (równą 0), gdy jest do niej równoległy.
Strumień pola magnetycznego przechodzący przez powierzchnię zamkniętą jest równy zero. Wynika to z faktu, że nie istnieją źródła pola magnetycznego w postaci pojedynczych biegunów magnetycznych ([[Monopol magnetyczny|monopoli magnetycznych]]).
== Zobacz też ==
* [[równania Maxwella]]
| |||