Korfantów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 83.29.147.226). Czasy, w których dodawaliśmy informacje bez źródeł, minęły bezpowrotnie. |
poprawa linków - niewłaściwa osoba w odnośniku |
||
Linia 57:
Wraz z nadciągającym frontem większość mieszkańców opuściła miasto. Wszyscy uciekinierzy, po około dwóch tygodniach, zaczęli wracać do swoich domostw. W Korfantowie władzę przejęła [[komendantura wojenna]], która była wspomagana przez organ pomocniczy realizujący zadania z zakresu administracji cywilnej. [[Rosjanie]] przejęli 11 [[majątek ziemski|majątków ziemskich]] oraz większość obiektów przemysłowych i gospodarczych, które znajdowały się na terenie kilkunastu wsi przylegających do Korfantowa.
W maju 1945 r. do Korfantowa przybyli przedstawiciele [[administracyjne grupy operacyjne|administracyjnej grupy operacyjnej]], na czele której stał [[burmistrz]] [[Marian Dziubka]] oraz [[sekretarz gminy]]
Na terenie gminy, do końca września 1945 r. działały 24 podmioty gospodarcze. W Korfantowie były to: [[fabryka obuwia]], 2 piekarnie, [[Restauracja (lokal gastronomiczny)|restauracja]], [[sklep]] galanteryjno-mydlarski, 2 sklepy spożywcze, warsztat reperacyjny, zakład mięsny, [[stolarnia]] i 3 zakłady szewskie. W Kuźnicy Ligockiej: [[młyn wodny]] i zakład kowalski. W Piechocicach – [[młyn wodny]]. w Przydrożu Małym: [[gorzelnia]] parowa i [[wiatrak]]. W Przydrożu Wielkim – wiatrak. W Puszynie: [[piekarnia]] oraz 2 stolarnie. We Włostowie: zakład kowalski i [[młyn wodny]]. Ogółem, w zakładach rzemieślniczych i zakładach przemysłowych zatrudniano 162 Polaków i 223 Niemców.
| |||