Rolls-Royce Trent 1000: Różnice pomiędzy wersjami

|masa = 5 7655765 kg

6 kwietnia [[2004]] [[Boeing]] oznajmił, że wybrane zostały dwa rodzaje silników do samolotu [[Boeing 787]]. Były to silniki od [[General Electric]] oraz od [[Rolls-Royce (lotnictwo)|Rolls-Royce'a]]. Pierwszym klientem, który wybrał silniki RR do samolotu Boeing 787 były linie [[Air New Zealand]]<ref name=herald5>{{cytuj stronę|url=http://www.flightglobal.com/news/articles/787-special-starting-block-209177/|tytuł=787 special: Starting block|opublikowany=Flight International|język=en|data dostępu=2013-01-22}}</ref>. Pierwsze testy naziemne rozpoczęły się 14 lutego [[2006]]<ref name=herald2>{{cytuj stronę|url=http://www.flightglobal.com/news/articles/trent-1000-completes-testbed-run-204974/|tytuł=Trent 1000 completes testbed run|opublikowany=Flight International|język=en|data dostępu=2013-01-22}}</ref>, zaś oblot nastąpił 18 czerwca [[2007]] przy pomocy samolotu [[Boeing 747|Boeing 747-200]]. Wspólny certyfikat od [[Federal Aviation Administration|FAA]] i [[Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego|EASA]] silnik otrzymał 7 sierpnia [[2007]]<ref name=herald3>{{cytuj stronę|url=http://www.flightglobal.com/news/articles/european-and-us-regulators-certify-trent-1000-for-boeing-787-215951/|tytuł=European and US regulators certify Trent 1000 for Boeing 787|opublikowany=Flight International|język=en|data dostępu=2013-01-22}}</ref>. Pierwotny projekt nie spełnił oczekiwań Boeinga dotyczących ilości spalanego paliwa. Jednak długie opóźnienia w programie 787 dały czas, aby nieco zmienić parametry silnika. [[26 października]] [[2011]] [[Boeing 787]] linii [[All Nippon Airways|ANA]] napędzany silnikami Trent 1000 udał się w pierwszy komercyjny rejs z [[Tokio]] do [[Hongkong]]u.<ref name=herald1>{{cytuj stronę|url=http://www.reuters.com/article/2011/10/26/us-dreamliner-idUSTRE79P02Q20111026|tytuł=Dreamliner carries its first passengers and Boeing's hopes|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2013-01-22}}</ref>