Wersja z 22:08, 17 kwi 2016 edytuj 79.185.253.254 (dyskusja) usunąłem zbędną "kropkę" Znacznik: VisualEditor ← poprzednia edycja		Wersja z 22:14, 17 kwi 2016 edytuj anuluj edycję PG (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 159 897 edycji -laurka, drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 1: [[Plik:K Kalita Rembajlo 1863.jpg\|right\|thumb\|160px\|Pułkownik Karol Kalita-Rębajło]] '''Karol Kalita de Brenzenheim''', (pseud. '''Rębajło'')' (ur. [[4 listopada]] [[1830]] w [[Komarno (miasto)\|Komarnie]] k. [[Rudki (Ukraina)\|Rudek]], zm. [[25 maja]] [[1919]] we [[Lwów\|Lwowie]]) – polski pułkownik, dowódca oddziału partyzanckiego w [[powstanie styczniowe\|powstaniu styczniowym]]. Jego rodzina pochodząca z Inflant osiedliła się w Galicji po III rozbiorze. Już jako szesnastoletni uczeń gimnazjalny brał udział w pracach konspiracyjnych za co został w 1846 r. oddany do wojska. Zwolniony w 1847 powrócił do szkół, ale na krótko, gdyż w 1848 zaciągnął się do legionu [[Józef Wysocki (generał)\|Józefa Wysockiego]] i pod jego sztandarami brał udział w [[Powstanie węgierskie 1848\|powstaniu węgierskim]] (1848-1849). Mimo amnestii, po powrocie do kraju został aresztowany i wcielony znów do wojska austriackiego, w którym dosłużył się stopnia nadporucznika, biorąc udział w [[Wojna francusko-austriacka\|wojnie włoskiej]] 1859 r. Na wieść o wybuchu powstania w Królestwie Polskim pośpieszył z 12 kolegami oficerami swego pułku do ojczyzny i oddał się do dyspozycji władz narodowych. Linia 7: Został mianowany majorem i skierowany do [[powiat stopnicki\|powiatu stopnickiego]]. Był organizatorem pułku stopnickiego, który wchodził w skład dywizji sandomierskiej korpusu gen. [[Józef Hauke-Bosak\|Józefa Hauke-Bosaka]]. [[Plik:Lwow-Lyczakow-Kalita Karol Rebajlo.jpg\|thumb\|160px\|left\|Grób na [[Cmentarz Łyczakowski we Lwowie\|Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie]]]] Brał udział w wielu potyczkach , m.in. 9 grudnia 1863 pod Hutą Szczeceńską ([[Szczecno]], [[Ujny]], [[Chmielnik (województwo świętokrzyskie)\|Chmielnik]])<ref>{{Cytuj\|autor = Zieliński Stanisław (1880-1936)\|tytuł = Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu\|data = 1913-01-01\|data dostępu = 2016-04-17\|wydawca = Fundusz Wydawniczy Muzeum Narodowego w Rapperswilu\|url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=66792&dirids=1}}</ref> Stoczył kilka zwycięskich bitew z Rosjanami, m.in. pod [[Mierzwin (województwo świętokrzyskie)\|Mierzwinem]] ([[5 grudnia]] [[1863]]) oraz pod [[Lubienia (województwo świętokrzyskie)\|Lubienią]] i [[Bitwa pod Iłżą (1864)\|Iłżą]] ([[17 stycznia]] [[1864]]). Po tej ostatniej bitwie został awansowany na pułkownika. Z powodu choroby nie uczestniczył w [[Bitwa pod Opatowem (1864)\|bitwie opatowskiej]], w której rozbity został jego pułk. Po upadku powstania udał się na emigrację do [[Turcja\|Turcji]], skąd w [[1871]] wrócił do [[Lwów\|Lwowa]]. Ostatecznie znalazł pracę w szpitalu psychiatrycznym i ustatkował się. Zmarł doczekawszy wolnej Polski. Został pochowany na ''Górce powstańców'' na [[Cmentarz Łyczakowski we Lwowie\|cmentarzu Łyczakowskim]]. Linia 17: # znajduje się w Muzeum Narodowym w Krakowie; rosyjska kawalerii wz. 1826, po prawej stronie klingi jest inkrustowany srebrem napis: ''W Imię Boga Dobądź Szabli / A Moskali Wezmą Diabli'', a po lewej stronie umieszczono dedykacje: ''Od Przyjaciół Rembajle [!] 1864''. {{Przypisy}} ''Rębajło'' był jednym z najdzielniejszych i najbardziej uzdolnionych oficerów powstania styczniowego; potrafił połączyć braterski stosunek do żołnierza przy równoczesnym zachowaniu surowej dyscypliny, a dając osobisty przykład w dzieleniu trudów życia partyzanckiego, zdobył sobie szacunek i popularność wśród własnych ludzi. == Bibliografia == Linia 31: == Zobacz też == * [[Pułk stopnicki\|~~Oddział~~oddział Karola Kality (Pułk Stopnicki)]] {{~~DEFAULTSORT~~SORTUJ:Kalita Karol}} [[Kategoria:Pułkownicy powstania styczniowego]] [[Kategoria:Dowódcy oddziałów powstania styczniowego]]

Karol Kalita: Różnice pomiędzy wersjami