|
== Treść ==
Akcja dramatu rozgrywa się podczas próby sztuki ''Gra ról'' Luigiego Pirandella. Na samym początku próby Woźny wprowadza Sześćsześć Postacipostaci – Ojcaojca, Matkęmatkę, Pasierbicępasierbicę, Synasyna, Chłopcachłopca i Dziewczynkędziewczynkę. Oznajmiają oni, że są postaciami literackimi utworzonymi w wyobraźni autora, który następnie nie napisał o nich całego dramatu. Poszukują teraz nowego artysty, który mógłby wystawić ich historię na scenie. Zachęcając dyrektora teatru do przygotowania o nich przedstawienia, opowiadają mu swoje dzieje: Ojciecojciec i Matkamatka byli małżeństwem, jednak kobieta wdała się w romans z innym mężczyzną, na co Ojciecojciec przyzwolił. Ze związku tego przyszło na świat troje dzieci: Pasierbicapasierbica, Chłopiecchłopiec i Dziewczynkadziewczynka. Po śmierci kochanka Matka wróciła do domu swojego męża, gdzie żył również ich wspólny syn. Tymczasem Pasierbicapasierbica, pracownica sklepu z elegancką odzieżą, zostaje prostytutką pod wpływem swojej pracodawczyni, pani Pace. Pewnego dnia jej klientem zostaje Ojciecojciec, a świadkiem tego staje się Matkamatka.
Dyrektor, zainteresowany przedstawioną historią, wyznacza aktorów do ról Ojcaojca, Matkimatki i Pasierbicypasierbicy i poleca im rozpoczęcie próby. Ojciec i Pasierbicapasierbica obserwują ją, wyraźnie niezadowoleni ze sposobu, w jaki prezentowane są ich postacie i ich zachowanie. Wtrącają się do ustawienia dekoracji, pragnąc, by scena jak najwierniej odwzorowywała ich wyobrażenia. Gdy urządzają na scenie (przy pomocy ubrań aktorek) sklep pani Pace, ona sama wkracza na scenę – Ojciecojciec stwierdza, że i ona jest ożywioną przez autora postacią, która nie doczekała się napisania o sobie dramatu. Ojciec, Pasierbicapasierbica, pani Pace i Matkamatka odgrywają scenę spotkania Ojcaojca z Pasierbicąpasierbicą-prostytutką. Dyrektor jest zachwycony sceną i pewien sukcesu dramatu.
Postacie przystępują do odgrywania drugiego aktu. Rozgrywa się on w ogrodzie, w domu Ojcaojca. Pasierbica odgrywa scenę utopienia w basenie Dziewczynki i odkrycia, iż Chłopczyk, zabrawszy rewolwer Ojca, pragnie popełnić [[samobójstwo]], nie wytrzymując napiętej atmosfery w rodzinie. Dyrektor chce, by między Matką a Synem doszło do dramatycznej sceny, Syn jednak odmawia jej odegrania, twierdząc, że w rzeczywistości nigdy coś takiego nie miało miejsca. Syn oznajmia również, że Ojciec popełnia szaleństwo, odsłaniając przed światem tragiczną historię rodziny; stwierdza, że sam autor, który wykreował ich postacie, zrezygnował z napisania o nich dramatu właśnie dlatego, by nie przedstawiać ich dziejów światu. Dyrektor domaga się kontynuowania przedstawienia. Syn stwierdza wówczas, że odkrył w ogrodzie tonącą przyrodnią siostrę, następnie zaś usłyszał wystrzał z rewolweru – to Chłopczyk popełnia samobójstwo. Aktorzy wynoszą za scenę ranne dziecko, następnie zaczynają się spierać, czy zginął on naprawdę, czy też była to wyłącznie fikcja literacka. Ojciec zapewnia, że oglądana scena była całkowicie rzeczywista. Dyrektor poleca aktorom rozejście się, jednak zanim opuszcza teatr, widzi z przerażeniem cienie czterech Postaci (bez zmarłych dzieci) stojących na scenie.
== Cechy utworu ==
|
