Antoni Halecki: Różnice pomiędzy wersjami

'''Antoni Halecki''' (ur. [[6 lipca]] [[1830]] we Lwowie, zm. [[13 września]] [[1906]] w Perchtoldsdorfie niedaleko Wiednia) – szlachcic galicyjski.

 

Jego ojcem był major armii austriacki [[Józef Maciej Halecki]], właściciel ziemi w Jureczkowie, okręg [[Bircza]] w powiecie sanockim. Kształcił się w gimnazjum (4 lata) i w szkole realnej. W 1846 wstąpił do wojska austriackiego jako ochotnik. Służbę wojskową zakończył on 31 grudnia 1880 r. Antoni otrzymał wykształcenie wojskowe w korpusie ochotników w Tullnie, na zachód od Wiednia; w roku szkolnym 1872/1873 brał udział w centralnym kursie piechoty Akademii Wojskowej w [[Wiener Neustadt]]. Antoni aktywnie uczestniczył w akcjach wojsk austriackich, począwszy od rewolucji 1848 do okupacji Bośni i Hercegowiny w roku 1878. W 1869 został kapitanem, w 1873 majorem, w 1878 podpułkownikiem. Jego bratem był austriacki feldmarszałek [[Oskar Alojzy Halecki]], bratankiem historyk [[Oskar Halecki]]<ref>[[Christoph Augustynowicz]], ''Wiedeńska genealogia Oskara Haleckiego'' [w:] ''[[Oskar Halecki]] i jego wizja Europy'', red. [[Małgorzata Dąbrowska]], t. 2, Warszawa–Łódź: Instytut Pamięci Narodowej 2014, s. 18</ref>.