Iwan Snihurski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m data śmierci popr.
m pochówek
Linia 3:
Zarówno ojciec, jak i matka pochodzili z rodzin duchownych greckokatolickich (matka z Werbyckich). Iwan ukończył gimnazjum w Samborze, studia filozoficzne i teologiczne na [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytecie Lwowskim]], następnie wydział teologiczny [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytetu Wiedeńskiego]]. W [[1807]] został wyświęcony na diakona, w [[1808]] przyjął święcenia kapłańskie.
 
Działacz [[Towarzystwo Duchownych|Towarzystwa Duchownych]], odnowiciel [[Przemyśl|przemyskiego]] greckokatolickiego seminarium duchownego. Założył w Przemyślu dużą bibliotekę i drukarnię, jak również utworzył sieć ukraińskich szkół parafialnych (385 szkół na 697 parafii, 24 szkoły trywialne i 2 główne), fundował stypendia dla ukraińskich studentów. Za jego rządów Przemyśl stał się centrum ukraińskiej oświaty muzycznej.
 
Został pochowany na nieistniejącym cmentarzu przy ul. Konarskiego. 7 października 1897 jego doczesne szczątki zostały uroczyście przeniesione do podziemi ówczesnej katedry grecko-katolickiej w Przemyślu (dziś [[Klasztor Karmelitów Bosych w Przemyślu|kościół karmelitów]]).
Za jego rządów Przemyśl stał się centrum ukraińskiej oświaty muzycznej.
 
Od 1881 jego imię nosi jedna z ulic na Władyczu.
Jedna z ulic Przemyśla nosi jego imię.
 
{{Przypisy}}
Linia 17:
[[Kategoria:Biskupi przemyscy (Kościół greckokatolicki)]]
[[Kategoria:Ludzie związani ze Lwowem]]
[[Kategoria:Pochowani w Przemyślu]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1784]]
[[Kategoria:Zmarli w 1847]]