Abd al-Aziz ibn Su’ud: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
sekcja
jęz.
Linia 40:
Był [[zstępny|potomkiem]] [[imam]]a [[Muhammad ibn Su’ud|Muhammada ibn Su’uda]] (zm. 1765), założyciela dynastii [[Saudowie|saudyjskiej]], a w 1744 roku państwa [[wahhabizm|wahhabitów]] ze stolicą w [[ad-Dirijja|ad-Dirijji]]. Dzieciństwo spędził na wygnaniu w [[Kuwejt|Kuwejcie]], dokąd jego rodzina musiała uciekać przed plemieniem [[Raszydzi|Raszydów]]. W 1902 roku odzyskał Rijad i ogłosił się władcą.
 
Jako wódz plemienny i przywódca religijny wahhabitów rozpoczął podbój księstw [[Półwysep Arabski|Półwyspu Arabskiego]]: [[Al-Hasa]] (1913), [[Nadżd]] (1921; ogłosił się tam sułtanem), następnie [[Hidżaz|al-Hidżaz]] (ok. 1926; w stolicy Hidżazu, [[Mekka|Mekce]], ogłosił się królem tego państwa), [[Asir]] (ok. 1930) i inne. W roku 1932 panował już nad terenami leżącymi pomiędzy [[Morze Czerwone|Morzem Czerwonym]] a [[Zatoka Perska|Zatoką Perską]] i był w stanie 14 sierpnia 1932 r. ogłosić istnienie nowego państwa, Arabii Saudyjskiej, ai siebieogłosić mianowaćsię jego królem.
 
W 1934 roku prowadził [[wojna saudyjsko-jemeńska|wojnę]] z [[Królestwo Jemenu|Jemenem]], którą wygrał. 20 maja 1934 roku razem z [[Jahja Muhammad Hamid ad-Din|Imamem Jahją]] w [[at-Ta’if]] podpisał [[traktat z at-Ta’if|traktat]].